PL
Na wilgotnych ścierniskach w południowo-wschodniej Polsce wyróżniono dwa zespoły drobnych terofitów jesiennych i mszaków należące do związku Nanocyperion flavescentis: Hyperico-Spergularietum rubrae i Centunculo-Anthocerotetum punctati. I. Zespól Hyperico-Spergularietum stwierdzono w kompleksach żytnich na glebach bielicowych i brunatnych wytworzonych z piasków i pyłów wodnego pochodzenia (tab. 7). Na podstawie różnic florystycznych podzielono go na dwa warianty: z Illecebrum verticillatum (tab. 1) i typowy (tab. 2). Wariant z Illecebrum verticillatum najuboższy florystycznie (średnio21,6 gatunków w 1 zdjęciu) rozwijał się na piaszczystych glebach bielicowych w kompleksie żytnim słabym. II. Zespół Centunculo-Anthocerotetum występował zarówno na niżowych, jak i na górskich kompleksach rolniczej przydatności, na glebach różnych typów o składzie mechanicznym przeważnie pyłów (tab. 7). 1. Postać górską zespołu stwierdzono w terenie wzniesionym od 300 do 500 m n.p.m., na glebach brunatnych wyługowanych, niekiedy także na brunatnych właściwych i kwaśnych kompleksów pszennego górskiego i rzadko zbożowego górskiego. Na górskich kompleksach, w obrębie zespołu wydzielono dwa warianty: z Hypericum humifusum (średnio 31,8 gatunków w 1 zdjęciu) - tab. 3 i typowy (średnio 32,5 gatunków w 1 zdjęciu) - tab. 4 Wariant z Hypericum humifusum występował w siedliskach nieco uboższych w azot, potas i magnez niż wariant typowy - tab. 8. 2. Zespół Centunculo-Anthocerotetum na kompleksach niżowych (tab. 5) był zbiorowiskiem najbogatszym florystycznie (średnio 35,9 gatunków w 1 zdjęciu) i zajmował najżyźniejsze siedliska. Wyróżnione zbiorowiska wykazywały pewne podobieństwo w składzie fłorystycznym, które wyrażało się tym, że miały one 20 gatunków wspólnych o stałości od II do V (tab. 6). Najuboższe - wariant z Illecebrum verticillatum zespołu Hyperico-Spergularietum - wyróżniały rośliny nie spotykane gdzie indziej, bądź występujące sporadycznie (Illecebrum verticillatum. Radiola linoides. Teesdalea nudicaulis, Digitaria ischaemum, Erodium cicutarium, Solidago serótina).
EN
In the years 1972-1975, between August and September, on lowlands and on the area elevated to 500 m over the sea level, 85 phytosociological records were taken. On the wet stubble-field of the tested area two associations of tiny plants, belonging to the alliance Nanocyperion ilavescentis, were specified. They were the following: I. Hyperico-Spergularietum rubrae and II. Centunculo- -Anthocerotetum. I. The Hyperico-Spergularietum community occurred only on lowlands, on the sand and silt soils belonging to rye complexes. It was divided into two variants: with Illecebrum verticilhtum and the typical one. II. The Cenlunculo-Anthocerotettum was met as well on lowlands, as on highland agricultural utility compelxes. The highland form of the community, differentiated into two variants: with Hypericum humifusum and the typical one, occurred in the mountain wheatland complex, on brown silt soils. The lowland form of the community in a typical variant was found on different soils and complexes (1,2,4,5,8).