Hyperparasites of Erysiphales fungi in the urban environment

• Autorzy: Sucharzewska E. , Dynowska M. , Ejdys E. , Biedunkiewicz A. , Kubiak D.

Warianty tytułu

PL

Nadpasożyty grzybów z rzędu Erysiphales w środowisku miejskim

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

This manuscript presents data on the occurrence of hyperparasitic fungi colonizing the mycelium of selected species of Erysiphales: Erysiphe alphitoides, E. hypophylla, E. palczewskii, Golovinomyces sordidus, Podosphaera fusca and Sawadaea tulasnei in the urban environment. In the paper the effect of hyperparasites on the development of fungal hosts at diversified level of transport pollution is emphasized. Over a three-years experiment, the presence of hyperparasites was confirmed on all analyzed Erysiphales species, with prevailing species from the genus Ampelomyces. The representatives of other genera: Alternaria, Aureobasidium, Cladosporium, Stemphylium and Tripospermum were also observed on mycelium of E. alphitoides and E. palczewskii. The hyperparasites occurred only on stations situated at the main roads were found not to affect the extent of plant infection by fungi of the order Erysiphales, but reduced the number of chasmothecia.

PL

Praca dotyczy występowania nadpasożytów zasiedlających plechę wybranych grzybów z rzędu Erysiphales: Erysiphe alphitoides, E. hypophylla, E. palczewskii, Golovinomyces sordidus, Podosphaera fusca i Sawadaea tulasnei w warunkach miejskich. Oceniono wpływ nadpasożytów na rozwój grzybów-gospodarzy, ze zwróceniem szczególnej uwagi na zanieczyszczenia komunikacyjne. Podczas trzyletnich badań na wszystkich analizowanych gatunkach Erysiphales stwierdzono obecność nadpasożytów z przewagą gatunków z rodzaju Ampelomyces. Najwyższe porażenie mączniaków prawdziwych odnotowano na stanowiskach znajdujących się przy głównych szlakach komunikacyjnych. Na grzybni E. alphitoides i E. palczewskii odnotowano również występowanie grzybów z rodzajów Alternaria, Aureobasidium, Cladosporium, Stemphylium i Tripospermum, które występowały tylko w punktach zlokalizowanych do 50 m i 100 m. Nadpasożyty nie wpływały na średni stopień porażenia roślin mączniakiem prawdziwym, natomiast redukowały liczbę owocników.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Polish Journal of Natural Sciences
• Rocznik: 2012
• Tom: 27
• Numer: 3
• Opis fizyczny: p.289-299,fig.,ref.

Twórcy

autor

Sucharzewska E.

• Department of Mycology, University of Warmia and Mazury in Olsztyn, Michala Oczapowskiego 1A, 10-719 Olsztyn, Poland

autor

Dynowska M.

• Department of Mycology, University of Warmia and Mazury in Olsztyn, Michala Oczapowskiego 1A, 10-719 Olsztyn, Poland

autor

Ejdys E.

• Department of Mycology, University of Warmia and Mazury in Olsztyn, Michala Oczapowskiego 1A, 10-719 Olsztyn, Poland

autor

Biedunkiewicz A.

• Department of Mycology, University of Warmia and Mazury in Olsztyn, Michala Oczapowskiego 1A, 10-719 Olsztyn, Poland

autor

Kubiak D.

• Department of Mycology, University of Warmia and Mazury in Olsztyn, Michala Oczapowskiego 1A, 10-719 Olsztyn, Poland

Bibliografia

• ADAMSKA I., MADEJ T., CZERNIAWSKA B., BŁASZKOWSKI J. 1999. Parasitic and saprotrophic fungi from Słowiński National Park. Acta Mycol., 34(1): 97–103.
• ADAMSKA I., CZERNIAWSKA B. 2010. Nadpasożyty mączniaków prawdziwych roślin uprawnych i dziko rosnących Pojezierza Bobolickiego. Prog. Plant Prot./ Post. Ochr. Roślin, 50(2): 869–873.
• ANGELI D., PELLEGRINI E., PERTOT I. 2009. Occurrence of Erysiphe necator chasmothecia and their natural parasitism by Ampelomyces quisqualis. Phytopathology, 99(6): 704–710.
• ASKARY H., CARRIÉRE Y., BÉLANGER R., BRODEUR J. 1998. Pathogenicity of the fungus Verticillium lecanii to aphids and powdery mildew. Biocontrol Sci. Technol., 8: 23–32.
• BRAUN U. 1995. The powdery mildews (Erysiphales) of Europe. Gustav Fischer Verlag. Jena, Stuttgart, New York, 1-337.
• BRAUN U., TAKAMATSU S. 2000. Phylogeny of Erysiphe, Microsphaera, Uncinula (Erysipheae) and Cystotheca, Podosphaera, Sphaerotheca (Cystotheceae) inferred from rDNA ITS sequences – some taxonomic consequences. Schlechtendalia, 4: 1–33.
• BRAUN U., CUNNINGTON J.H., BRIELMAIER-LIEBETANZ U., ALE-AGHA N., HELUTA V. 2003. Miscellaneous notes on some powdery mildew fungi. Schlechtendalia, 10: 91–95.
• COMBES C. 1999. Ekologia i ewolucja pasożytnictwa. Długotrwałe wzajemne oddziaływania. PWN, Warszawa.
• CZERNIAWSKA B. 2005. Phyllactinia mali and Podosphaera tridactyla var. tridactyla – new hosts of Ampelomyces quisqualis. Acta Mycol., 40(2): 197–201.
• CZERNIAWSKA B., ADAMSKA I. 2007. Grzyby pasożytnicze występujące na śnieguliczce, trzmielinie i głogu. Prog. Plant Prot./ Post. Ochr. Roślin, 47(2): 78–80.
• CZERNIAWSKA B., ADAMSKA I., KOCANOWSKI J. 2011. Choroby grzybowe żywopłotowych drzewi krzewów liściastych Szczecina. Prog. Plant Prot./ Post. Ochr. Roślin, 51(3): 1142–1145.
• CZERNIAWSKA B., MADEJ T., ADAMSKA I., BŁASZKOWSKI J., TADYCH M. 2000. Erysiphales and their hyperparasite, Ampelomyces quisqualis, of the Drawsko Landscape Park, Poland. Acta Mycol., 35(1): 79–84.
• DOMAŃSKI S., KOWALSKI S., KOWALSKI T. 1977. Grzyby występujące w drzewostanach objętych szkodliwym oddziaływaniem emisji przemysłowych w Górnośląskim i Krakowskim Okręgu Przemysłowym. V. Grzyby zasiedlające nadziemne części drzew w przebudowanych drzewostanach w latach 1971–1975. Acta Mycol., 13(2): 229–243.
• ELAD Y. 1995. Mycoparasitism. [In:] Pathogenesis and host specificity in plant diseases. Histopatological, biochemical, genetic and molecular bases. Eds. U.S. Singh. K. Kohmoto and R.P. Sings,Eukaryales, 2: 289–307.
• ELLIS M.B., ELLIS J.P. 1985. Microfungi on land plants. An identification handbook. MPC, New York, 1–818.
• ELLIS M.B. 1971. Dematiaceous Hyphomycetes. CAB. Commonwealth Mycological institute Kew, Surrey, England 1–608.
• FALK S.P., GADOURY D.M., PEARSON R.C, SEEM R.C. 1995. Partial control of grape powdery mildew by the mycoparasite Ampelomyces quisqualis. Plant Dis., 79: 483–490.
• FÜZI I. 2003. Natural parasitism of Uncinula necator cleistothecia by Ampelomyces hyperparasites in the South – Western vineyards of Hungary. Acta Phytopathol. Entom. Hungarica, 38: 53–60.
• GADOURY D.M., PEARSON R.C. 1988. Initiation, development, dispersal and survival of cleistothecia of Uncinula necator in New York vineyards. Phytopathology, 78: 1413–1421.
• GADOURY D.M., PEARSON R.C., SEEM R.C. 1991. Reduction of the incidence and severity of grape powdery mildew by Ampelomyces quisqualis. Phytopathology, 81: 122.
• HEUCHERT B., BRAUN U., SCHUBERT K. 2005. Morphotaxonomic revision of fungicolous Cladosporium species (hyphomycetes). Schlechtendalia, 13: 1–78.
• HOCH H.C., PROVIDENTI R. 1979. Mycoparasitic relationships: cytology of the Sphaerotheca fuliginea – Tilletiopsis sp. interaction. Phytopathology, 69: 359–362. Index Fungorum, www.indexfungorum.org, access: 10.08.2011.
• JEFFRIES P. 1995. Biology and ecology of mycoparasitism. Can. J. Bot., 73(1): 1284–290.
• KISS L. 1997. Graminicolous powdery mildew fungi as new hosts of Ampelomyces quisqualis. Can. J. Bot., 75: 680–683.
• KISS L. 1998. Natural occurrence of Ampelomyces intracellular mycoparasites in mycelia of powdery mildew fungi. New Phytol., 140: 709–714.
• KISS L. 2003. A review of fungal antagonists of powdery mildews and their potential as biocontrol agents. Pest Manag. Sci., 59: 475–483.
• KISS L., VAJNA L. 1995. New approaches in the study of the genus Ampelomyces hyperparasites of powdery mildew fungi. [In:] Environmental biotic factors in integrated plant disease control. Ed. M. Mańka. The Poilsh Phytopathological Society, Poznań, 301–304.
• KISS L., RUSSELL J.C., SZENTIVANYI O., XU X., JEFFRIES P. 2004. Biology and biocontrol potential of Ampelomyces mycoparasites, natural antagonists of powdery mildew fungi. Biocontrol Sci. & Technol., 14(7): 635–651.
• LORENC-PLUCIŃSKA G., BYCZYŃSKA A. 1997. Reakcje roślin na spaliny samochodowe. International Scientific Meeting. Ecophysiological aspects of plant responses to stress factors. Kraków, 12–14 czerwca, pp. 41–49.
• MADEJ T., ANTOSZCZYSZYN S. 1965. Ampelomyces quisqualis Ces. (Cicinnobolus cesatii de Bary) w Szczecinie. Biul. Inst. Ochr. Roślin, 30: 65–73.
• MAJEWSKI T. 1971. Grzyby pasożytnicze Białowieskiego Parku Narodowego na tle mikoflory Polski (Peronosporales, Erysiphaceae, Uredinales, Ustilaginales). Acta Mycol., 7: 299–388.
• MCKINNEY 1923. Influence of soil temperature and moisture on infection of wheat seedlings by Helminthosporium sativum. Jour. Agr. Research, 26: 195–218.
• MIREK Z., PIĘKOŚ-MIRKOWA H., ZAJĄC A., ZAJĄC M. 2002. Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków, 1–442.
• MUŁENKO W., WOJDYŁO B. 2002. Mikroskopijne grzyby pasożytnicze drzew i krzewów Arboretum Bolestraszyce. Arboretum Bolestraszyce, 9: 5–14.
• MUŁENKO W., MAJEWSKI T., RUSZKIEWICZ-MICHALSKA M. 2008. A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Kraków, pp. 1–752.
• PIĄTEK M. 2003. Chionanthus (Oleaceae), a new host genus for the powdery mildew Phyllactinia fraxini (Erysiphaceae). Nova Hedwigia, 77(3–4): 379–381.
• RANKOVIČ B. 1997. Hyperparasites of the genus Ampelomyces on powdery mildew fungi in Serbia. Mycopathologia, 139: 157–164.
• ROMERO D., RIVERA E., CAZORLA F.M., DE VICENTE A., PÉREZ-GARCIA A. 2002. Effect of mycoparasitic fungi on the development of Sphaerotheca fusca in melon leaves. Mycol. Res., 107(1): 64–71.
• RUSZKIEWICZ-MICHALSKA M. 2006. Mikroskopijne grzyby pasożytnicze w zbiorowiskach roślinnych Wyżyny Częstochowskiej. Monographiae Botanicae, 96: 1–144.
• RUSZKIEWICZ-MICHALSKA M. 2010. Cladosporium epichloe¨s, a rare European fungus with notes on other fungiculous fungus. Polish Bot. J., 55(2): 359–371.
• RUSZKIEWICZ-MICHALSKA M., MICHALSKI M. 2005. Phytopathogenic micromycetes in Central Poland. I. Peronosporales and Erysiphales. Acta Mycol., 40: 223–250.
• SAŁATA B. 1985. Grzyby (Mycota). Workowce (Ascomycetes). Mączniakowe (Erysiphales). 15, PWN, Warszawa, pp. 1–247.
• SCHMIDT A., SCHOLLER M. 2002. Studies in Erysiphales anamorphs (II): Colutea arborescens, a new host for Erysiphe palczewskii. Feddes Repertorium, 113(1–2): 107–111.
• SUCHARZEWSKA E. 2009. The development of Erysiphe alphitoides i E. hypophylla in the urban environment. Acta Mycol., 44(1): 109–123.
• SUCHARZEWSKA E. 2010. Key survival strategies of the Sawadaea tulasnei parasite on its Acer platanoides host under conditions of varied anthropopression. Pol. J. Environ. Stud., 19(5): 1013–1017.
• SUCHARZEWSKA E., DYNOWSKA M. 2005. Life strategies of Erysiphe palczewskii in the conditions of diversified anthropopressure. Acta Mycol., 40(1): 103–112.
• SUCHARZEWSKA E., DYNOWSKA M., KEMPA A.B. 2011. Occurrence of Ampelomyces – hyperparasites of powdery mildews (Erysiphales) infesting trees and bushes in the municipal environment. Acta Soc. Bot. Pol., 80(2): 169–174.
• SULLIVAN R.F., WHITE J.F. 2000. Phoma glomerata as a mycoparasite of powdery mildew. Appl. Environ. Microbiol., 66(1): 425–427.
• URQUHART E.J., MENZIES J.G., PUNJA Z.K. 1994. Growth and biological control activity of Tilletiopsis species against powdery mildew (Sphaerotheca fuliginea) on greenhouse cucumber. Phytopathology, 84(4): 341–351.

Uwagi

PL

Rekord w opracowaniu