PL
Szczepy T. harzianum i Trichoderma sp. B-2 przebadano w celu określenia zależności między wydajnością wzrostu tych grzybów, a zawartością w podłożu azotu i glukozy pH podłoża. Wyniki przeprowadzonych doświadczeń pozwalają na stwierdzenie, że wydajność wzrostu mierzona w mg suchej masy/100 ml podłoża, jest w niewielkim stopniu uzależniona od stężenia azotu w podłożu, a także od pH podłoża. Wzrost Trichoderma jest wyraźnie limitowany stężeniem glukozy. Szczep Trichoderma sp. B-2, izolowany ze środowiska naturalnego, poddano mutagenezie w celu uzyskania mutantów o wyższej aktywności celulolitycznej. Jako czynnik mutagenny zastosowano promieniowanie ultrafioletowe. Wstępną selekcję mutantów przeprowadzono kierując się wielkością strefy przejaśnienia wokół kolonii na podłożu Mandelsa z celulozą avicel jako jedyn)m źródłem węgla. Mając wstępnie wyselekcjowane potencjalne mutanty przeprowadzono testy ich aktywności CMC-azowej i FP-azowej. Najwyższą aktywnością zarówno CMC-azową jak i FP-azową charakteryzował się mutant L-6. Przeprowadzono również badania w celu określenia efektywności wykorzystywania słomy jako jedynego źródła węgla w podłożu. Wszystkie mutanty wykazywały wyraźnie wyższą aktywność celulolityczną w podłożu Mandelsa ze słomą niż w tym samym podłożu z celulozą avicel.