Stochastyczny model określania miąższości złomów, wywrotów i posuszu

• Autorzy: Bruchwald A. , Dmyterko E.

Warianty tytułu

EN

Stochastic model for calculating the volume of wind-broken and wind-thrown wood as well as of deadwood

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

The most recent version of the wind damage risk model was published in 2012. The model is based on eleven stand characteristics of which stand damage that occurred in the last decade is among the most important ones. It is expressed as the volume of wood obtained from wind−broken and wind−thrown trees as well as of deadwood. Not taking this feature into consideration would undermine the value of this damage risk factor. In the study, the material contained in the database of the State Forests Information System was used to develop a model for calculating the volume of wood obtained from wind−broken and wind−thrown trees as well as of deadwood. This allowed to apply the stand damage risk model to determine, inter alia, the risk of damage in a multi−variant forecast of timber resources.

Słowa kluczowe

PL

lesnictwo; uszkodzenia drzewostanow; zlomy; wywroty; posusz; miazszosc; modele stochastyczne

• Wydawca: -
• Czasopismo: Sylwan
• Rocznik: 2014
• Tom: 158
• Numer: 04
• Opis fizyczny: s.258-266,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Bruchwald A.

• Zakład Zarządzania Zasobami Leśnymi, Instytut Badawczy Leśnictwa, Sękocin Stary, ul.Braci Leśnej 3, 05-090 Raszyn

autor

Dmyterko E.

• Zakład Zarządzania Zasobami Leśnymi, Instytut Badawczy Leśnictwa, Sękocin Stary, ul.Braci Leśnej 3, 05-090 Raszyn

Bibliografia

• Bruchwald A. 1986. Simulation growth model MDI−1 for Scots pine. Ann. Warsaw Agricult. Univ. SGGW−AR, For. and Wood Technol. 34: 47−52.
• Bruchwald A. 1989. Polnische Stochastische Ertragsmodelle für Kiefer. Conference on Forest Statistics IUFRO 6.02. Freiburg i. Br. 103−108.
• Bruchwald A. 1993. Zastosowania modeli wzrostu w urządzaniu lasu. Sylwan 137 (5): 27−40.
• Bruchwald A. 1995. Metoda regulacji użytkowania przedrębnego. Sylwan 139 (6): 5−13.
• Bruchwald A. 1998. Optymalizacja planu cięć przedrębnych. W: Użytkowanie lasu i problemy regulacji użytkowania lasu w Polsce. 78−86.
• Bruchwald A. 2001. Möglichkeiten der Anwendung von Wuchsmodellen in der Praxis der Forsteinrichtung. Beiträge für Fortwirtschaft und Landschaftsökologie 3: 118−122.
• Bruchwald A., Dmyterko E. 2010. Metoda określania ryzyka uszkodzenia drzewostanu przez wiatr. Leśne Prace Badawcze 71 (2): 165−163.
• Bruchwald A., Dmyterko E. 2011. Zastosowanie modeli ryzyka uszkodzenia drzewostanu przez wiatr do oceny zagrożenia lasów nadleśnictwa. Sylwan 155 (7): 459−471.
• Bruchwald A., Dmyterko E. 2012a. Ryzyko powstawania szkód w drzewostanach poszczególnych nadleśnictw Polski. Sylwan 156 (1): 19−27.
• Bruchwald A., Dmyterko E. 2012b. Zagrożenie lasu przez wiatr na przykładzie nadleśnictw Puszczy Białowieskiej. Sylwan 156 (10): 750−764.
• Bruchwald A., Dudzińska M., Wirowski M. 1996. Model wzrostu dla drzewostanów dębu szypułkowego. Sylwan 140 (10): 35−44.
• Bruchwald A., Dudzińska M., Wirowski M. 2003. Model wzrostu dla olszy czarnej (Alnus glutinosa (L.) Gaertn.). Sylwan 147 (8): 3−10.
• Bruchwald A., Zasada M. 2010. Model wzrostu modrzewia europejskiego (Larix decidua Mill.). Sylwan 154 (9): 615−624.
• Durło G. B. 2007. Klimatyczny bilans wodny okresów wegetacyjnych w Beskidach Zachodnich. Acta Agrophysica 19 (3): 553−562.
• Siekierski K. 1995. Zastosowanie modeli wzrostu w regulacji użytkowania rębnego drzewostanów. Fundacja „Rozwój SGGW”, Warszawa.
• Śliwa E. 1989. Przebieg masowego pojawu brudnicy mniszki (Lymantria monacha L.) i jej zwalczania w Polsce w latach 1978−1985 oraz regeneracja aparatu asymilacyjnego w uszkodzonych drzewostanach. Prace Inst. Bad. Leśn. 710.
• Wawrzoniak J., Hildebrand R., Kluziński L., Kowalska A., Lech P., Małachowska J., Piwnicki J., Stolarek A., Szczygieł R., Ślusarski S., Tyszka J., Wójcik J. 2011. Stan uszkodzenia lasów w Polsce w 2010 roku na podstawie badań monitoringowych. Instytut Badawczy Leśnictwa. Sękocin Stary.
• Zasada M. 1995. Empiryczny model wzrostu wysokości jodły. Sylwan 139 (5): 71−77.