EN
The value of various un-priced (non-wood) outputs or services from forests is becoming an increasingly important component of management planning. Managing natural resources requires timely access to the information on the economic value of the resources. The Contingent Valuation method offers a further advantage: it has the potential to estimate both use as well as non-use values associated with environmental amenities. Applied research in this area will improve our understanding of non-market forest values in WPN. However, a complete revelation of underlying, social preferences for un-priced values remains problematic.
PL
Wkład leśnictwa w życie społeczeństwa wykracza poza produkcję drewna. Wartość różnych niewycenionych (niedrzewnych) dóbr i usług leśnych jest coraz ważniejszym elementem składowym zarządzania. Zarządzanie bogactwem naturalnym wymaga dostępu do informacji o ekonomicznej wartości tych zasobów. Podczas gdy ekonomiczna wartość drewna zależy od cen na rynku drzewnym, pozagospodarcze funkcje lasu nie mają ceny rynkowej, określającej ich wartość, jednak też powinny być brane do rachunku, kiedy chce się ocenić leśnictwo ze społeczno-ekonomicznego punktu widzenia. Takie podejście jest wymagane wobec dóbr środowiskowych. Dzięki metodzie wyceny warunkowej istnieje możliwość oceny wartości użytkowej i nieużytkowej, określanej przez atrybuty środowiskowe. Metoda wyceny warunkowej jest oparta na założeniu ujawnienia przez respondentów preferencji wobec zmian w jakości albo ilości dóbr publicznych poprzez wywiady ankietowe. Respondenci są pytani o zdolność zapłaty (WTP) albo zdolność przyjęcia rekompensaty (WTA) dla bezcennej użyteczności leśnej. Badania empiryczne mogą być bardziej przydatne w analizie korzyści, kiedy wyszczególnione są kategorie wartości.