Radiolysis of vitamin D3, 7-dehydrocholesterol and ergosterol in alcohol-water solutions

• Autorzy: Teichert M.

Warianty tytułu

PL

Radioliza witaminy D3, 7-dehydrocholesterolu i ergosterolu w alkoholowo-wodnych roztworach

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The GLC-MS method was used to analyze products of radiation degradation of vitamin D₃ , 7-dehydrocholesterol and ergosterol in 90% ethanol (gamma radiation doses - ⁶⁰Co 0.05-5 Mrad). Comparison of elution spectra of compounds determined as free and as TMS ethers, analysis of molecular weight, generał formulas of same of the products, and considerations of diverse ways of formation of the latter - all these made it possible to observe that toxisterols analogous to those resulting from high doses of UV radiation, do not develop in effect of radiolysis.

PL

Celem niniejszej pracy było wyjaśnienie czy stosowanie niskich i średnich dawek promieniowania gamma ⁶⁰Co nie powoduje tworzenia się związków typu toksysteroli analogicznych do tych, jakie znajdowano w wyniku przedłużonego napromieniowania UV. Witaminę D₃ 7-dehydrocholesterol i ergosterol w roztworze 90% etanolu poddawano działaniu promieniowania gamma ⁶⁰Co w zakresie dawek od 0.05-5 Mrad. Analizując produkty radiolizy stosowano metodę GLC-MS. Badane związki i produkty ich radiolizy oznaczano w postaci eterów TMSi i w formie wolnej. Wprowadzono jednolitą numerację pików odpowiadających produktom radiolizy witaminy D₃, 7-dehydrocholesterolu i ergosterolu. Ciężary cząsteczkowe i odpowiadające im wzory sumaryczne niektórych produktów radiolizy badanych związków, tworzących się w 90% etanolu pod wpływem dawki 3 Mrad, ustalano na podstawie ich widm masowych. Taki sposób postępowania pozwolił na określenie, które produkty radiolizy posiadają grupy wodorotlenowe i mogłyby być toksysterolami. Analiza chromatogramów produktów radiolizy witaminy D₃ oznaczanych w postaci eterów TMSi (tabela 3) wykazała, że jedynie związek o RRT=0,23 posiada zachowaną grupę 3-hydroksylową i wydaje się być identyczny ze związkiem o m.cz=276 i wzorze sumarycznym C₁₉H₃₂O (tabela 2, lp.2). Tworzy się on w wyniku oderwania od cząsteczki witaminy D₃ łańcucha bocznego R = C₈H₁₆ z jednoczesnym uwodornieniem wiązań podwójnych, przy czym zachowana zostaje pierwotna grupa hydroksylowa. Potwierdza to fakt, że analogiczny produkt tworzy się w wyniku napromieniowania 7-dehydrocholesterolu (tabela 4, pik I). Powstaje on dopiero pod wpływem dawki 3 Mrad i to w ilościach około 0,5%. Z tego powodu pomimo, że posiada grupę hydroksylową nie został zarejestrowany na widmie elucyjnym 7-dehydrocholesterolu oznaczanego w postaci eterów TMSi (tabela 3). Związek, któremu odpowiada pik V o RRT=0,77-0,84 (tabela 4 i 2 lp.11) jest produktem radiolizy charakterystycznym dla prowitamin D. Można mu przypisać m.cz.=302 i wzór sumaryczny C₁₉ H₂₆O₃. Nie posiada on grup hydroksylowych, gdyż nie wykryto go w widmie elucyjnym eterów TMSi produktów radiolizy 7-dehydrocholesterolu (tabela 3). Związek, któremu odpowiada pik VI o RRT=0,88-0,92 (tabela 4 i 2 lp.13), będący specyficznym produktem radiolizy 7-dehydrocholesterolu posiada m.cz. 386 i wzór sumaryczny C₂₇H₄₆O. Należy przypuszczać, że tworzy się on w wyniku uwodornienia 7-dehydrocholesterolu i ma zachowaną grupę 3-hydroksylową (tabela 3, pik o RRT = 0,90). Pozostałe produkty radiolizy nie zawierają grup hydroksylowych, gdyż nie tworzą eterów TMSi. Produkty radiolizy ergosterolu nie były identyfikowane metodą GLC-MS. Wnioski o przypuszczalnych masach cząsteczkowych oraz o budowie produktów radiolizy ergosterolu wyciągnięto na podstawie porównania wskaźników retencji tych związków z produktami radiolizy witaminy D₃ i 7-dehydrocholesterolu (tabela 2). Reasumując, należy stwierdzić, że w wyniku radiolizy witaminy D₃, 7-dehydrocholesterolu i ergosterolu w alkoholowo-wodnym roztworze nie tworzą się produkty hydroksylowania, co świadczyć może, że nie powstają związki typu toksysteroli analogiczne do tych, jakie znajdowano w wyniku napromieniowania UV o energii pochłoniętej równoważnej 2-3 Mrad.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Alimentaria Polonica
• Rocznik: 1978
• Tom: 04
• Numer: 3
• Opis fizyczny: p.263-273,fig.,ref.

Twórcy

autor

Teichert M.

• Department of Food Technology, Warsaw Agricultural University, Rakowiecka 26/30, 02-528 Warsaw, Poland

Bibliografia

• 1. Arnaud P., Balestic F.: Compt. Rend. 1962, 254, 3198.
• 2. Cima L., Levorato C., Mantovan R.: Farmaco Ed. Prat. 1968, 23, 130.
• 3. Cornu A., Massot R.: Compilation of Mass Spectral Data, Heyden and Son (Presses Universitaires de France) 1967.
• 4. Fazakerley H.: Int. J. Appl. Rad. Isot. 1960, 9, 130.
• 5. Gardy W.: Radiat. Res. Suppl. 1959, 1, 491.
• 6. Hellinger O.: Biophysik. 1969, 6 (1), 63.
• 7. Helliger O., Heusinger H., Hug O.: Biophysik 1970, 6, (3), 193.
• 8. Hummels R.: Strahlentherapie 1930, 36, 533.
• 9. Inhoffen H. M., Quinkert G., Hess H. J., Erdmann H. M.: Chem. Ber. 1956. 89, 2273.
• 10. Karliner J., Budzikiewicz M., Djerassi C.: J. Org. Chem. 1966, 31, (3), 710.
• 11. Laguer F., Linsert O.: Klin. Wochschr. 1933, 12, 753.
• 12. Mead J. F.: The effect of jonizing radiation upon the vitamins in radiation sterilization U.S. Army Q. M. Corps Report Feb. 1955.
• 13. Mermet- Bouvier R.: Anal. Chem. 1973, 45, 584.
• 14. Rexroad H. N., Gardy W.: Proc. Nat. Acad. Sci. U.S. 1959, 45, 256.
• 15. Schiller M.: Fette, Seifen, Anstrichmittel. 1973, 75, (3), 145.
• 16. Silverstein R. M., Bassler G. O.: Spektroskopowe metody identyfikacji związków organicznych, PWN Warszawa 1970.
• 17. Smith L. L., Teng J. I., Kulig M. J., Hill F. L.: J. Org. Chem., 1973, 38, 1763.
• 18. Teichert M., Horubała A.: Acta Alimentaria Polonica 1977, 3, 4.
• 19. Teng J. I., Kulig M. J., Smith L. L.: J. Chromatogr., 1973, 75, 108.
• 20. Westerhof P., Keverling Buisman J. A.: Recl. Trav. Chim., Pays-Bas 1956, 75, 1243.