EN
Turkey has significant walnut (Juglans regia L.) plantations most of which are seedling-grown trees. Eastern Anatolia region of Turkey has rich phenotypic diversity. In this study, walnut genotypes of the region were evaluated and considerable genetic variation in pomological and phenological characteristics was found in walnut genotypes which were of seedling origin. The study region was about 12 000 km² are between 35°54'–39°03' N latitude and 38°45'–39°08' E longitude. It is estimated that the region has 162 800 walnut trees. During our survey more than 3000 walnut genotypes were observed for several horticultural characteristics. Selections studied were carried out among these populations. Based on several horticultural characteristics, 158 genotypes were selected. Here, we report the several characteristics of 16 superior walnut genotypes of these 158 selections with promising yield and fruit characteristics. Among our selections we observed the ranges of 65–100% for terminal fruitfulness, 38–67 % for lateral fruitfulness, 1.98–3.15 fruits for terminal shoots, 1.36–2.25 fruits for lateral shoots, 12.6–17.5 g nut weight, 6.9–9.1 g kernel weight, 47.3–60.8% kernel ratio and 0.95–17.5 mm shell thickness. The most promising genotypes were 94 Mws 30, 95 Mws 78 and 97 Mws 103, and these selections will be used for further breeding efforts
PL
Turcja posiada znaczące plantacje orzecha (Juglans regia L.), których drzewa w większości pochodzą z siewek. Region Anatolia w Turcji odznacza się bogatą różnorodnością fenotypową. W niniejszym badaniu oceniono genotypy orzecha oraz stwierdzono znaczą różnorodność genetyczną w cechach pomologicznych i fenologicznych genotypów orzecha, które pochodziły z siewek. Badany region ma obszar około 12 000 km² i znajduję się między szerokością geograficzną 35°54'–39°03' N a długością 38°45'–39°08' E. Szacuje się, że obszar ten ma około 162 800 drzew orzecha. Podczas niniejszego badania obserwacji poddano ponad 3000 genotypów orzecha pod kątem kilku cech ogrodniczych. Między tymi populacjami przeprowadzono badania selekcyjne. Na podstawie kilku cech ogrodniczych wybrano 158 genotypów. Opisujemy wybrane cechy 16 najlepszych genotypów orzech z tych 158 selekcji o obiecujących cechach plonu i owoców. Pośród selekcji zaobserwowano 65–100% owocowania na pędach szczytowych, 38–67 % owocowania na pędach bocznych, 1,98–3,15 owoców na szczytowych pędach, 1,36–2,25 owoców na bocznych pędach, masę orzecha 12,6–17,5 g, masę jądra 6,9–9,1 g, 47,3–60,8% jąder oraz grubość skorupy 0,95–17,5 mm. Do najbardziej obiecujących genotypów należały 94 Mws 30, 95 Mws 78 and 97 Mws 103 i one będą używane w dalszych próbach hodowlanych.