EN
The effect of protein quality and dietary level of Fe, Zn and Cu on feed efficiency ratio and apparent absorption of these elements was studied in growing male Wistar rats during a six-week experiment. When the protein source was the limiting factor for animal growth and metal absorption, diet supplementation with trace elements was of questionable efficiency. The apparent absorption of trace elements depends on both their dietary level and the source of protein. No interactions during intestinal absorption between Fe, Zn and Cu were observed.
PL
Rosnące szczury samce były karmione przez 6 tygodni dietami zawierającymi 20% białka, którego źródłem była kazeina, gluten pszenny lub ich mieszanina (1 : l). Zawartość żelaza, cynku i miedzi była zróżnicowana następująco: 60, 100 lub 300% zaleceń dla szczurów, przy zachowaniu stałego stosunku tych pierwiastków. Stwierdzono, że wykorzystanie diety glutenowej na cele wzrostowe było najniższe i nie zależało od ilości mikroelementów w diecie. Dodatek żelaza, cynku i miedzi do diet kazeinowych i mieszanych spowodował lepsze ich wykorzystanie na cele wzrostowe. Absorpcja pozorna Fe, Zn i Cu (w%) była niższa przy wyższej zawartości tych pierwiastków w diecie, ale ilość zaabsorbowanych pierwiastków większa. Dla każdego z pierwiastków, niezależnie od ich ilości w diecie, stwierdzono najniższą absorpcję z diet glutenowych i najwyższą z diet kazeinowych. Zaabsorbowana ilość żelaza, cynku i miedzi w przeliczeniu na 1 g przyrostu masy ciała była największa na dietach glutenowych. Przy zastosowanych w niniejszej pracy dawkach żelaza, cynku i miedzi nie stwierdzono interakcji między tymi pierwiastkami na etapie absorpcji jelitowej.