Assessment of occurrence microphytes and trophic status of a small water body in the Wielkopolska Region (Western Poland)

• Autorzy: Pajchrowska M. , Szpakowska B.

Warianty tytułu

PL

Ocena występowania mikrofitów a stan trofii małego zbiornika wodnego w Wielkopolsce (zachodnia Polska)

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The paper presents results of studies on microphytes found in a small and shallow water body located in the village of Drwęsa in the Dopiewo community (near Poznań). The aim of investigations conducted in 2011 was to determine the taxonomic composition, abundance and biomass of microphytes, the amount of seston and selected environmental factors. The greatest species richness was observed for green algae and diatoms, while the total abundance of microphytes was usually moderate. Flagellates predominated, mainly chrysophytes, dinoflagellates and cryptophytes. Maximum abundance were recorded in spring and their frequent dips in summer and autumn. Microphyte biomass estimated by the concentration of chlorophyll α was generally high and significantly correlated with the amount of seston. Indicator species comprised 35% of the microphytes taxa and eutrophic indicator species predominat. The structure of microphytes indicated mesotrophy of the water body, while the concentrations of chlorophyll α and seston showed eutrophy.

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań mikrofitów występujących w małym i płytkim zbiorniku wodnym położonym w miejscowości Drwęsa w gminie Dopiewo (w sąsiedztwie Poznania). Badania przeprowadzono w 2011 r., a celem ich było określenie składu taksonomicznego, liczebności, biomasy mikrofitów, ilości sestonu oraz wybranych czynników środowiskowych. Największym bogactwem gatunkowym charakteryzowały się zielenice i okrzemki, natomiast liczebność ogólna mikrofitów była na ogół umiarkowana. Stwierdzono dominację form wiciowych, głównie złotowiciowców, bruzdnic i kryptofitów. Maksimum liczebności mikrofitów zaobserwowano wiosną, natomiast latem i jesienią często się ona zmniejszała. Biomasa mikrofitów wyrażona koncentracją chlorofilu α była na ogół wysoka i skorelowana istotnie z ilością sestonu. 35% taksonów mikrofitów stanowiły gatunki wskaźnikowe, przeważały wśród nich wskaźniki eutrofii. Struktura mikrofitów wskazała na mezotrofię wód badanego zbiornika, natomiast koncentracja chlorofilu α i sestonu na eutrofię.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Polish Journal of Natural Sciences
• Rocznik: 2014
• Tom: 29
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.17-33,fig.,ref.

Twórcy

autor

Pajchrowska M.

• Faculty of Horticulture and Landscape Architecture, Poznan University of Life Sciences, Dabrowskiego 159, 60-594 Poznan, Poland

autor

Szpakowska B.

• Faculty of Horticulture and Landscape Architecture, Poznan University of Life Sciences, Dabrowskiego 159, 60-594 Poznan, Poland

Bibliografia

• BAZALUK S. 2011. Zmiany sezonowe planktonowych zielenic (Chlorophyta) i kryptofitów (Cryptophyta) w stawie w Drwęsie (praca magisterska). Zakład Ochrony Wód UAM, Poznań.
• BRYSIEWICZ A., WESOŁOWSKI P., POTKAŃSKI Ł. 2012 Połowy rób w śródpolnych oczkach wodnych w gminie Stare Czarnowo na tle warunków tlenowych. Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie, Instytut Technologiczno-Przyrodniczy w Falentach, I–III, 12(37): 37–48.
• CARLSON R.E. 1977. A trophic state index for lakes. Limnol. Oceanogr., 22(2): 361–369.
• DODSON S.I., SHELLEY E.A., COTTINGHAM K.L. 2000. The relationship in lake communities between primary productivity and species richness. Ecology, 81(10): 2662–2679.
• FINLAY B.J., MABERLY S.C., ESTEBAN G.F. 1996. Spectacular abundance of ciliates from a sulphide – rich solution lake in Spain. Eur. J. Protistol., 27: 148–159.
• HÖRNSTRÖM E. 1981. Trophic characterization of lakes by means of qualitative phytoplankton analysis. Limnologica (Berlin), 13: 249–261.
• HUTCHINSON G.E. 1957. A Treatise On Limnology. Introduction to Lake biology and limnoplankton. Vol. II. John Wiley and Sons Publisher. University of Michigan.
• JONES I.G. 1976. The microbiology and decomposition of seston in open water and experimental enclosures in a productive lakes. J. Ecol., 64: 241–278.
• KAWECKA B., ELORANTA P.V. 1994. Zarys ekologii glonów wód słodkich i środowisk lądowych. PWN, Warszawa, pp. 11–250.
• KONDRACKI J. 1998. Geografia regionalna Polski. PWN, Warszawa.
• KOWALCZEWSKA-MADURA K., DONDAJEWSKA R., KOZAK A., GOŁDYN R. 2009. Fitoplankton oraz właściwości fizyczno-chemiczne wody i osadów dennych jezior Lipno i Jarosławieckiego. Wielkopolski Park Narodowy w badaniach przyrodniczych. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań-Jeziory, pp. 83–94.
• KUDELSKA D., CYDZIK D., SZOSZKA H. 1981. Wytyczne monitoringu podstawowego jezior. Wiadomości Ekologiczne, 27(2): 149–173.
• LIETH H., WHITTAKER R.H. 1975. Primary productivity of the biosphere. Ecol. Study, Springer Verlag, 14: 339.
• LUND J.W.G., KIPLING C., LE CREN E.D. 1958. The inverted microscope method of estimating algal numbers and the statistical basis of estimations by counting. Hydrobiologia, 11: 143–70.
• MAZUR-MARZEC H., SPOOF L., KOBOS J., PLINSKI M., MERILUOTO J. 2008. Cyanobacterial hepatotoxins, microcystins and nodularins, in fresh and brackish waters of the Pomeranian Province, northern Poland. Oceanol. Hydrobiol. Study, 37(4): 3–21.
• MCCORMICK P.V., CAIRNS J. 1994. Algae as indicators of environmental change. J. Appl. Phycol., 6: 509–526.
• MESSYASZ B. 2001. Charakterystyka struktury fykoflory jezior i stawów Wielkopolskiego Parku Narodowego. [In:] Ekosystemy wodne Wielkopolskiego Parku Narodowego. Lubomira Burchardt. Seria Biologiczna. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 66: 109–148.
• NYHOLM N. 1978. A mathematical model for growth of phytoplankton. Mitt. Internat. Verein. Limnol., 21: 193–206.
• ORZEPOWSKI W., KOWALCZYK T., PĘCZKOWSKI G. 2008. Zawartość wybranych składników w wodach małych zbiorników na terenach wiejskich. „Gospodarka Wodna”, 8: 313–317.
• RAKOWSKA B., SITKOWSKA M., SZCZEPOCKA E., SZULC B. 2005. Cyanobacteria water blooms associated with various eukaryotic algae in the Sulejów reservoir. Oceanol. Hydrobiol. Study, 34(1): 31–38.
• REYNOLDS C. S. 1984. Ecology of freshwater phytoplankton Cambridge. Univ. Press., Cambridge, p. 384.
• ROSÉN G. 1981. Phytoplankton indicators and their relations to certain chemical and physical factors. Limnologica, 13: 263–290.
• SOLSKI A. 1962. Chlorofil w sestonie jako wskaźnik produkcyjności kilkunastu jezior w Polsce. Pol. Arch. Hydrobiol., 10: 11–165.
• STARMACH K. 1963. Flora słodkowodna Polski. Tom 1. PWN, Warszawa.
• STARMACH K. 1966. Cyanophyta – sinice. Glaucophyta – glaukofity. Flora Słodkowodna Polski. Tom 2. PWN, Warszawa.
• STRAŠKRABA M., DESORTOVÁ B., FOTT I. 1979. Zur Methodik der Bestimnung und Bewertung des Chlorophyll – a in Oberflachengewa. Acta hydrochim. et hydrobiol., 7: 569–590.
• SZELĄG-WASIELEWSKA E. 1992. Relationships between phytoplankton and abiotic elements in a dam reservoirs. Acta Hydrobiol., 34(4): 341–356.
• SZELĄG-WASIELEWSKA E., GOŁDYN R., BERNACIAK A. 1999. Fitoplankton a stan trofii wód jeziora Jeleń na Pojezierzu Bytowskim. Bad. Fizj. nad Polską Zach., Seria B – Botanika, 48: 203–223.
• SZELĄG-WASIELEWSKA E., GOŁDYN R. 2005. Vertical variation of phytoplankton structure in the Owińska gravel pit lake in 2004. Oceanol. Hydrobiol. Study, vol. XXXIV, suppl., 3: 247–256.
• TRIFANOVA I.S. 1998. Phytoplankton composition and biomass structure in relation to trophic gradient in some temperate and subarctic lakes of north-western Russia and the Prebaltic. Hydrobiologia, 99: 369–370.
• VAN DAM H., MARTENS A., SINKELDAM J. 1994. A coded checklist and ecological indicator values of freshwater diatoms from the Netherlands. Neth. J. Aquat. Ecol., 28(1): 117–133.
• VOLLENWEIDER R. A. 1971. Scientific fundamentals of the eutrophication of lakes and following waters, with particular reference to nitrogen and phosphorous as factors in eutrophication. OECD. Environment Directorate, Paris, 27: 1–61.
• WETZEL R.G., LIKENS D.E. 1991. Limnological analysis. Springer Verlag, New York.
• Woda i ścieki. Badania zawartości chlorofilu w wodach powierzchniowych. Oznaczenie chlorofilu a w glonach planktonowych metodą spektrofotometryczną z poprawką na feopigmenty a. PN-86/C-05560/2.