EN
Research on the distribution and abundance of the breeding population of the Great Egret Ardea alba was carried out using an unmanned aerial vehicle (drone) in eastern Poland (east of the Vistula river) in 2018. Data from western Poland (west of the Vistula river) came from reports of the Polish Avifaunistic Commission and local observers. As only single pairs nested in western Poland, a detailed description and analysis of breeding sites have been made only for eastern Poland. In total, 496 breeding pairs were recorded in 8 colonies hosting from 13 to 248 pairs (mean = 62; SD=77; Me=40) in eastern Poland. Surveyed heronries were located on shrubs in wetlands (50%), in reedbeds (37.8%), in a young pine stand and on bushes on a lake island. In total 5 mixed colonies, where Great Egrets nested together with the Grey Heron A. cinerea or with the Grey Heron and the Great Cormorant Phalacrocorax carbo (one case), were recorded. The average distance between the Great Egret colonies and human settlements was 989 m (range: 63–3700; SD=441; Me=1245). The average distance of mixed colonies of the Great Egret and the Grey Heron to human settlements (909 m) was lower compared to single species colonies of the Great Egret (1227 m). A colony on Lake Gaładuś (248 pairs; about 50% the national population) and surrounding feeding grounds deserve protection as the SPA Natura 2000. In 2018 the breeding population of the Great Egret in eastern Poland probably included almost the entire Polish population of this species, as only 2 pairs were recorded in the western part of the country. Therefore it can be assumed that the national population of the Great Egret amounted to 498 pairs in 2018. It is postulated that Polish monitoring of the Great Egret breeding population planned to be launched in 2020 within the framework of Polish Birds Monitoring should be conducted with the use of drones, which are an efficient tool for the detection and inventory of breeding sites of this species.
PL
Badania nad liczebnością i rozmieszczeniem lęgowej populacji czapli białej Ardea alba przeprowadzono z wykorzystaniem bezzałogowego statku powietrznego (drona) we wschodniej Polsce (na wschód od Wisły) w roku 2018. Dane z zachodniej Polski (na zachód od Wisły) pochodziły z raportów Komisji Faunistycznej PTZool. i lokalnych obserwatorów. Ze względu na gniazdowanie tylko pojedynczych par w zachodniej Polsce, szczegółowy opis i analizę miejsc lęgowych wykonano tylko dla wschodniej Polski. We wschodniej części kraju stwierdzono gniazdowanie 496 par czapli białej w 8 koloniach. Poszczególne kolonie skupiały od 13 do 248 par (średnia=62, SD=77, Me=40). Na terenach silnie podmokłych czaplińce zlokalizowane były na krzewach (50%) lub w trzcinowiskach (37,8%), a pojedyncze kolonie odnotowano w młodym drzewostanie sosnowym i na krzewach na jeziornej wyspie. W 5 koloniach odnotowano gniazdowanie czapli białej z czaplą siwą A. cinerea, a w jednej z czaplą siwą i kormoranem Phalacrocorax carbo. Średnia odległość kolonii od zabudowań ludzkich wyniosła 989 m (zakres: 63–3700; SD=441; Me=1245). Przeciętna odległości czaplińców złożonych z par lęgowych czapli białej i czapli siwej od zabudowań (909 km) była niższa w porównaniu do jednogatunkowych kolonii czapli białej (1227 m). Stanowisko lęgowe położone na wyspie na jez. Gaładuś (248 par; ok. 50% krajowej populacji) i otaczające żerowiska zasługują na objęcie ochroną jako obszar specjalnej ochrony ptaków w ramach Sieci Natura 2000. Liczebność populacji lęgowej czapli białej we wschodniej Polsce odzwierciedla prawdopodobnie jej całą krajową populację w roku 2018, gdyż w zachodniej części kraju odnotowano w tym czasie tylko 2 pary. W związku z tym można przyjąć, że krajowa liczebność tego gatunku w roku 2018 wyniosła 498 par. Postuluje się, że planowany od roku 2020 ogólnopolski monitoring populacji lęgowej czapli białej w ramach Monitoringu Ptaków Polski powinien być oparty na wykorzystaniu dronów jako skutecznego i bezpiecznego dla ptaków narzędzia do wykrywania i inwentaryzacji stanowisk lęgowych tego gatunku.