PL
Bez odpowiednio ukierunkowanego, sprawnego i elastycznego systemu kształcenia nie może być mowy o rozszerzeniu jakości kapitału ludzkiego na obszarach wiejskich. Wykształcona i wykwalifikowana młodzież stanowi podstawę tego kapitału. W Polsce demokratyczne prawo równego dostępu wszystkich obywateli do oświaty wcale nie oznacza, że wszyscy korzystają z niego w tym samym stopniu. Głównym czynnikiem środowiskowym silnie różnicującym aspiracje i możliwości edukacyjne dzieci i młodzieży jest miejsce ich zamieszkania. Nierówność szans edukacyjnych jest szczególnie widoczna na terenach wiejskich. Brak dostępu do edukacji może w przyszłości ograniczać możliwości rozwoju i podjęcia znaczącej aktywności zawodowej. Celem badań było przedstawienie opinii nauczycieli na temat polityki wyrównywania szans młodzieży z obszarów wiejskich. Badaniu poddano nauczycieli szkół wiejskich z powiatów chojnickiego i człuchowskiego. Badania przeprowadzono w kwietniu 2012 r. metodą sondażu diagnostycznego.
EN
The main environmental factor, which greatly differentiates children’s ambitions and educational capabilities, is their place of residence – these ambitions and capabilities are much higher in large cities than in rural areas. The inequality in educational opportunities is, therefore, particularly noticeable in rural areas. A child that is deprived of access to good education in early childhood may never be able to develop further and/or take up significant professional activity. In Poland, the accessibility of education for rural residents is far from perfect. The progressive closings of kindergartens and schools (primarily in villages) constitutes a serious limitation in education accessibility. Such developments may bring about negatively affects human capital development in rural areas. Moreover, there has always been a problem of backwardness and bad access to education for children and young adolescents from rural areas. The presented results are based on data from a survey conducted amongst schoolteachers, who work in rural schools, and show that, although certain compensatory programs may equalize the existing differences between the city and country education (e.g., special compensatory classes, extra-curricular activities), the problem still exists.