Effect of 2-deoxy-d-glucose on alcohol fermentation produced by several strains of industrial yeast

• Autorzy: Leszczynski W.

Warianty tytułu

PL

Działanie 2-dezoksy-d-glukozy na fermentację alkoholową prowadzoną przez kilka szczepów drożdży przemysłowych

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

PL

Celem pracy było określenie wpływu 2-dezoksy-D-glukozy, będącej jednym z produktów radiolizy węglowodanów na fermentację. Próby pożywki syntetycznej, zawierające dodatek różnych ilości 2-dezoksy-D-glukozy zaszczepiono czystą kulturą drożdży D₄₃, Ja, XII lub browarniczych dolnej fermentacji. Przebieg fermentacji określano na podstawie ubytków dwutlenku węgla. W przefermentowanej pożywce oznaczano jakościowy skład cukrów, zawartość alkoholu i ilość osadu drożdżowego. 2-dezoksy-D-glukoza powodowała hamowanie fermentacji i obniżenie plonu suchej masy drożdży. Stopień hamującego działania wzrastał w miarę czasu trwania fermentacji. a zależał od dawki dezoksycukru i od rodzaju użytych drożdży. Określono najniższe działające stężenia 2-dezoksyglukozy oraz stężenia, w jakich powoduje ona hamowanie fermentacji w 50% w stosunku do prób kontrolnych. Stwierdzono, że glukoza i fruktoza powstałe wskutek inwersji sacharozy, w próbach z 2-dezoksyglukozą, nie były w pełni zużywane przez drożdże i pozostawały w przefermentowanej pożywce. Dawka 5 g/l 2-dezoksy-D-glukozy w pożywce okazała się toksyczna dla wszystkich użytych szczepów drożdży. Dodanie peptonu w ilości 2 g/l do pożywki zawierającej 5 g/l 2-dezoksyglukozy zapobiegało skutkom jej szkodliwego działania.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Alimentaria Polonica
• Rocznik: 1975
• Tom: 01
• Numer: 3-4
• Opis fizyczny: p.269-280,fig.,ref.

Twórcy

autor

Leszczynski W.

• Institute of Food Technology and Storage, Agricultural Academy, Norwida 25, 50-375 Wroclaw, Poland

Bibliografia

• 1. Bachman S., Żegota H.: Rocz. Technol. Chem. Żyw., 19,71, 21, 29-38.
• 2. Biely P., Bauer S.: Coll. Cechoslov. Chem. Commun., 1967, 32, 1588-1594.
• 3. Block R. J., Durrum E. L., Zweig G.: A manuał paper chromatography and paper electrophoresis. Acad. Press Inc. New York 1958, 174, 182.
• 4. Cirillo V. P.: J. Bacterial., 1965, 95, 603-611-.
• 5. Cramer F. B., Woodward G. E.: J. Franklin Inst., 1952, 253, 354-360.
• 6. Fabri I., Vas K., Stehlik G.: Acta Alim. Acad. Sci. Hung., 1972, 1, 17-27.
• 7. Farkaš V., Svoboda A., Bauer S.: Biochem. J., 1970, 118, 755-758.
• 8. Frumkin M. L., Nachmiedow F. G.: Pat. ZSRR 274 062, 1973 (Food Sc. Techn. Abstr., 1974, H 422).
• 9. Frumkin M. L., Nachmiedow G. F., Buszkanec T. S., Gołubiewa Z. F.: Radiobioł., 1973, 13, 695-699.
• 10. Heredia C. F., de la Feente G., Sołs A.: Biochim. Biophys. Acta 1964, 86, 216-223.
• 11. Lizuka H., Shibabe S., Ito H.: Agric. and Biol. Chim., 1969, 33, 473-479 (Ref. Żurn. Chimia 1969, 20R, 284).
• 12. Johnson B. F.: J. Bacteriol., 1968, 95, 1169- 1172.
• 13. Kudriaszowa A. A., Kuzmienko R. S.: Atomizdat, Moskwa 1971, 112 -113.
• 14. Leszczyński W., Grzesińska K.: Zesz. nauk. WSR Wroc., 1968, 77, 29-43.
• 15. Liras P., Gascon S.: Europ. J. Biochem., 1971, 23, 160-165.
• 16. Team work: Technika radiacyjna. WNT, Warszawa 1971, 195-305.
• 17. Scherz H.: Nature 1968, 219, 611- 612.
• 18. Wiek A. N., Drury D. R., Nakada H. I., Wolfe J. B.: J. Biol. Chem., 1957, 224. 963-969.
• 19. Woodward G. E.: J. Franklin Inst., 1932, 254, 553-555.