Poszukiwanie źródeł odporności na Cercospora beticola Sacc. w zasobach genowych rodzaju Beta

• Autorzy: Grzebelus D. , Baranski B. , Reby E. , Michalik B.

Warianty tytułu

EN

Search for sources of resistance to Cercospora beticola SACC. in Beta germplasm

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W doświadczeniu polowym oceniono 65 obiektów z gatunku Beta vulgaris L. pod względem ich wrażliwości na Cercospora beticola. Ocenę prowadzono w trzech terminach: 19 sierpnia, 10 września i 4 października 2002. Zarówno różnice między terminami, jak i różnice stopnia porażenia poszczególnych obiektów okazały się statystycznie istotne. W kolejnych terminach oceny stwierdzono stopniowe nasilanie się objawów od 3,7 w terminie pierwszym, poprzez 5,6 w terminie drugim, do 7,5 w terminie trzecim. Wszystkie badane formy buraka ćwikłowego znalazły się w grupie odmian średnio lub bardzo wrażliwych, ze średnim porażeniem od 5,0 do 7,7. Wyodrębniono grupę obiektów o obniżonej wrażliwości na C. beticola (dwie formy buraka cukrowego oraz pięć form dzikich), dla których średnie porażenie nie było wyższe niż 4,3, nie stwierdzono natomiast występowania obiektów całkowicie odpornych. W świetle informacji o dziedziczeniu odporności na C. beticola, wykorzystanie dzikich materiałów z rodzaju Beta w hodowli byłoby procesem znacznie bardziej skomplikowanym i długotrwałym, stąd w kolejnych latach prace związane z identyfikacją form o obniżonej wrażliwości na chwościk obejmą w pierwszej kolejności większą liczbę obiektów z grupy buraków ćwikłowych.

EN

Sixty-six Beta accessions were evaluated in the field experiment for their level of susceptibility to Cercospora beticola. Observations were performed three times, on Aug. 19, Sep. 10 and Oct. 4, 2002. Differences between the subsequent observations and between accessions were statistically significant. A gradual increase in the severity of infestation was noted, mean scores being 3.7, 5.6, and 7.5, for the first, the second and the third term of observation, respectively. All garden beet accessions were classified as susceptible or very susceptible, with a mean score ranging from 5.0 to 7.7. A group of two sugar beet and five wild accessions showing a reduced susceptibility to Cercospora was differentiated. Their means infestation score did not exceed 4.3, however, no immune forms were noticed. In the light of reports on inheritance of resistance to C. beticola, the use of other Beta species as a source of resistance would be a very complicated and long-term process, hence in the following years we will focus on the identification of red beet accessions showing reduced susceptibility to Cercospora.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
• Rocznik: 2004
• Tom: 497
• Numer: 2
• Opis fizyczny: s.665-671,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Grzebelus D.

• Katedra Genetyki, Hodowli i Nasiennictwa, Akademia Rolnicza im.H.Kołłątaja w Krakowie, Al.29 Listopada 54, 31-425 Kraków

autor

Baranski B.

• Katedra Genetyki, Hodowli i Nasiennictwa, Akademia Rolnicza im.H.Kołłątaja w Krakowie, Al.29 Listopada 54, 31-425 Kraków

autor

Reby E.

• Katedra Genetyki, Hodowli i Nasiennictwa, Akademia Rolnicza im.H.Kołłątaja w Krakowie, Al.29 Listopada 54, 31-425 Kraków

autor

Michalik B.

• Katedra Genetyki, Hodowli i Nasiennictwa, Akademia Rolnicza im.H.Kołłątaja w Krakowie, Al.29 Listopada 54, 31-425 Kraków

Bibliografia

• Asher M.J.C., Luterbacher M.C., Frese L. 2001. Wild Beta species as a source of resistance to sugar-beet pests and diseases. Int. Sugar Jnl. 103: 447-456.
• Gao D., Jung C. 2002. Monosomie addition lines of Beta corolliflora in sugar beet: plant morphology and leaf spot resistance. Plant Breeding 121: 81-86.
• Holtschulte B. 2000. Cercospora beticola - worldwide distribution and incidence, w: Cercospora beticola Sacc. biology, agronomic influence and control measures in sugar beet. Vol. 2. International Institute for Beet Research, Brussels: 5-16.
• Koch G. 1997. Genetische Untersuchungen zur Cercospora beticola-Resistenz in Zuckerrüben. Vortr. Pflanzenzücht. 37: 54-64.
• Mesbach M., Scholten O.E., de Bock T.S.M., Lange W. 1997. Chromosome localisation of genes for resistance to Heterodera schachtii, Cercospora beticola and Polymyxa betae using sets of Beta procumbens and B. patellaris derived monosomic additions in B. vulgaris. Euphytica 97: 117-127.
• Panella L., Frese L. 2000. Cercospora resistance in Beta species and the development of resistant sugar beet lines, w: Cercospora beticola Sacc. biology, agronomic influence and control measures in sugar beet. Vol. 2. International Institute for Beet Research, Brussels: 163-176.
• Scaracis G.N., Biancardi E. 2000. Breeding for Cercospora resistance in sugar beet, w: Cercospora beticola Sacc. biology, agronomic influence and control measures in sugar beet. Vol. 2. International Institute for Beet Research, Brussels: 177-196.
• Smith G.A., Gaskill J.O. 1970. Inheritance of resistance to Cercospora leaf spot in sugar beet. J. Am. Soc. Sugar Beet Technol. 16: 172-180.