PL
W niniejszym artykule przedstawiono dotychczasowe preferencje wybranych państw członkowskich w negocjacjach wieloletnich ram finansowych Unii Europejskiej oraz podjęto próbę ich oceny w kontekście kolejnych negocjacji budżetowych na lata 2021-2027 i przyszłości integracji europejskiej. Należy przypuszczać, że preferencje państw członkowskich w odniesieniu do kształtu i wysokości budżetu po 2020 roku pozostaną zróżnicowane. Zmieniający się bilans wpłat i wypłat z budżetu UE wpłynie na to, w jaki sposób państwa członkowskie oceniać będą potrzebę finansowania określonych działań na poziomie unijnym. Do grupy państw dążących do zamrożenia budżetu dołączą jego niedawni beneficjenci, tj. państwa, w których poziom zamożności zbliża się do poziomu państw płatników netto. Pogorszenie pozycji budżetowej wielu płatników netto najprawdopodobniej wzmocni także ich niechęć do dalszego finansowania działań UE. Narastający eurosceptycyzm społeczeństw europejskich z pewnością utrudniać będzie prowadzenie negocjacji skierowanych na zwiększanie efektywności budżetu UE. W rezultacie uwarunkowania polityczne i preferencje społeczne sprzyjać będą naciskom na rzecz obniżenia budżetu UE w przyszłości. Trudno również oczekiwać, że mogłoby dojść w najbliższych latach do istotnego przeobrażenia struktury wydatków unijnych. Społeczeństwa państw członkowskich, z jednej strony, widzą konieczność finansowania nowych priorytetów (np. związanych z nowymi zagrożeniami), z drugiej, sprzeciwiają się zwiększaniu budżetu UE. Możliwy w związku z tym jest scenariusz finansowania nowych priorytetów głównie z poziomu budżetów narodowych. To w długiej perspektywie osłabiać będzie pozycję i znaczenie UE.
EN
This article characterises national preferences of the EU Member States in previous negotiations on the EU Multiannual Financial Framework (MFF) and analyses them in the context of both budget negotiations for the 2021-27 period and the future of the European integration. It has been concluded that the EU Member States preferences concerning the shape and size of the EU budget after 2020 will remain differentiated. The changing balance of payments and receipts to and from the EU budget will determine how the EU Member States assess the need to finance specific measures and actions at the EU level. Recent EU budget beneficiaries, currently on the path to reach the level of wealth of the net payers, will join the group of countries wishing to freeze the EU budget. The worsening budgetary position of many net payers will also probably strengthen their reluctance to continue financing the EU activities. The growing Euroscepticism of European societies will certainly hamper negotiations directed towards increasing the effectiveness of the EU budget. As a result, political conditions and social preferences will build up the pressure to reduce the EU budget in the future. Also, it is hard to expect any significant transformation in the structure of the EU spending in the years to come. On the one hand, Member States recognise the importance of new funding priorities (e.g. to deal with new threats), on the other, they are against increasing the EU budget. Therefore, the scenario of financing new priorities, basically from national budgets, is quite possible. This, in the longer term, will negatively affect the position and role of the EU in the world.