PL
Oporność na DDT u muchy domowej jest zwykle związana z jej zdolnością do przekształcenia DDT na nietoksyczny związek DDE. Pogląd ten został oparty na fakcie, że w ciele badanych opornych much wykrywano DDE w większej ilości niż w ciele much wrażliwych, Jednakże z reguły porównywano szczepy różnego pochodzenia i o różnym ostatecznym poziomie oporności. Wydawało się być pożądanym przebadać rolę odchlorowodorowanego DDT w rozwoju oporności na DDT w szczepacho różnych poziomach oporności, lecz tego samego pochodzenia. W naszym doświadczeniu przeprowadziliśmy badania na dwóch opornych szczepach poddanych działaniu dwóch różnych dawek DDT. Szczepy te pochodziły z tego samego wrażliwego szczepu, który stanowił kontrolę. Ocenę ilościową DDT i DDE w tych trzech szczepach przeprowadzono metodą kolorymetryczną wg Schectera-Hallera. W ciele much szczepu kontrolnego stwierdzano zawsze pewną ilość DDE. W szczepach doświadczalnych ilość DDE, występująca w ciele much, nie wzrastała wraz ze wzrostem oporności. Uważa się, że specyficzny czynnik - odchlorowodorowanie DDT nie zawsze może wyjaśnić występowanie wysokiego poziomu oporności na DDT u much domowych. Wydaje się, że stopień odchlorowodorowania DDT może zależeć zarówno od własności szczepu wyjściowego jak i od warunków hodowlanych szczepów opornych z niego pochodzących.