Żywienia dojelitowe

• Autorzy: Pol K.

Warianty tytułu

EN

Enteral nutrition

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Niedożywienie stanowi powszechny problem w warunkach szpitalnych, ponieważ dotyczy około 40% pacjentów hospitalizowanych, a u 70% z nich dodatkowo pogłębia się w trakcie hospitalizacji. Wykazano, że niedobory żywieniowe istotnie zwiększają ryzyko powikłań, powodują wyższą śmiertelność, wydłużenie hospitalizacji, wzrost kosztów leczenia. Metodą z wyboru leczenia żywieniowego pacjentów z funkcjonującym przewodem pokarmowym, którzy nie mogą być odżywiani doustnie, jest żywienie dojelitowe (ZD), polegające na podawaniu preparatów żywieniowych dystalnie od jamy ustnej. ŻD może korzystnie wpłynąć na przebieg nieswoistych zapaleń jelit i ostrego zapalenia trzustki. Planując ZD, należy określić zapotrzebowanie białkowo-kaloryczne pacjenta, ustalić rodzaj diety (polimeryczna, oligopeptydowa lub elementarna) i wybrać rodzaj dostępu żywieniowego: zgłębnik nosowo-żołądkowy, nosowo-jelitowy, przezskórną gastrostomię lub przezskórną jejunostomię. Powikłania ZD dzielimy na mechaniczne i metaboliczne. Realizując żywienie dojelitowe należy przestrzegać ściśle określonych procedur, aby unikać powikłań i odpowiednio wcześnie je wykrywać i korygować. Szczególną postać ZD stanowi odżywianie przez stomię odżywczą (przeważnie przezskórną endoskopową gastrostomię - PEG), które znajduje szerokie zastosowanie zwłaszcza u pacjentów ze schorzeniami neurologicznymi i onkologicznymi.

EN

Malnutrition is a prevalent problem in the hospital setting, as on the average 40% of admitted patients show symptoms of malnourishment, and in 70% of them this condition further deteriorates during the hospital stay. For several decades it has been known, that malnutrition significantly increases the complications and mortality rate, prolongs the length and increases the costs of inpatient treatment. A method of choice for improving nutritional status of patients with a functioning digestive tract is enteral nutrition (EN), which consists in administering nutrients distally from the oral cavity. EN can favorably alter the course of inflammatory bowel diseases as well as pancreatitis. While planning EN, we must determine the patientʼs energetic and protein demand, decide on the appropriate formula (polymeric, oligopeptide or elementary diet) and choose the way of access to the gut (nasogastric tube, nasojejunal tube, percutaneous gastrostomy, percutaneous jejunostomy). The complications of EN can be classified as mechanical or metabolic. While providing EN, adequate procedures must be strictly followed, in order to prevent, detect and treat possible complications. Percutaneous endoscopic gastrostomy (PEG) is a method of administering EN directly to the stomach. This treatment modality is being widely used especially in patients with neurological disorders and neoplasmatic diseases and is discussed at length here.

Słowa kluczowe

PL

zywienie czlowieka; niedozywienie; szpitale; pacjenci; zywienie dojelitowe; metody zywieniowe

• Wydawca: -
• Czasopismo: Żywienie Człowieka i Metabolizm
• Rocznik: 2013
• Tom: 40
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.30-38,bibliogr.

Twórcy

autor

Pol K.

• Klinika Chorób Metabolicznych, Instytut Żywności i Żywienia w Warszawie, Warszawa

Bibliografia

• 1. Amaral T.F., Matos L.C.L.C, Tavares M.M. et al.: The economic impact of disease-related malnutrition at hospital admission. Clin. Nutr., 2007, 26, 6.
• 2. Correia M.I.T.D, Waitzberg D.L.: The impact of malnutrition on morbidity, mortality, length of hospital stay and costs evaluated through a multivariate model analysis. Clin. Nutr., 2003, 22, 3.
• 3. Podstawy naukowe żywienia w szpitalach. Red. J. Dzieniszewski, L. Szponar, B. Szczygieł, J. Socha. Warszawa, Instytut Żywności i Żywienia, Prace IŻŻ 100, 2001.
• 4. Pertkiewicz M.: Niedożywienie i jego następstwa. Post. Żyw. Klin., 2008, 3, 2, 4-8.
• 5. Kożuch M., Jarosz M.: Żywienie dojelitowe. [w:] Zasady prawidłowego żywienia chorych w szpitalach. Red.: M. Jarosz, Warszawa, Instytut Żywności i Żywienia, 2011.
• 6. Kożuch M., Jarosz M.: Choroba Leśniowskiego-Crohna. [w:] Praktyczny podręcznik dietetyki. Red.: M. Jarosz, Warszawa Instytut Żywności i Żywienia, 2010.
• 7. Matras P., Bartoszewska L., Rudzki S: Leczenie żywieniowe. Procedury. Lublin, Czelej, 2010.
• 8. Tan M., Zhu J., Yin H.: Enteral nutrition in patients with severe traumatic brain injury, reasons for intolerance and medical management. Brit. J. Neurosur., 2011; 25 (1), 2-8.
• 9. Sobotka L., Soeters P.B.: Odpowiedź metaboliczna na uraz i posocznicę, [w:] Podstawy żywienia klinicznego. Red.: L. Sobotka, Warszawa, PZWL, 2007.
• 10. Dardai E.: Metody podawania żywienia do przewodu pokarmowego - dostęp przez nos. [w:] Podstawy żywienia klinicznego. Red.: L. Sobotka, Warszawa, PZWL, 2007.
• 11. Roche V.: Percutaneous endoscopic gastrostomy. Clinical care of PEG tubes in older adults. Geriatrics 2003, 58 (Nov), 22-29.