PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2012 | 51 |

Tytuł artykułu

Preliminary characterization of the structure of race, sex, and color of the Polish population of alpacas

Warianty tytułu

PL
Wstępna charakterystyka struktury pogłowia alpak w Polsce pod wzglądem ras, płci, występujących typów koloru

Języki publikacji

EN

Abstrakty

EN
Alpacas are known worldly for their very fine, luxurious fiber which is three times more hardy and six times more thermal than sheep fiber. Aside from fiber, alpacas are also bred for meat and used in the tourism and recreational industry and animal assisted therapy. Possibility of comprehensive use of these animals caused alpacas' popularity to grow immensely over the past few decades all over the world, also in Poland, where they adapted very well and have been bred since 2004. The objective of the analysis was to study the stocks of the Polish alpaca population, sex structure, also interesting was the inquiry of the distribution of various fleece colour. In Poland the majority of alpaca breedings are concentrated in voivodeships: Silesia, Podlasie and Wielkopolska. According to questionaire surveys carried out in 2012 on 9 farms, alpaca population in Poland numbers 651 and consists of: Suri (12%) and Huacaya (88%) which differ in coat type. In the surveyed population 86% consituted females and 14% males, in Suri population, 65% consituted females and 35% males. Alpaca fleece occurs in 22 natural colours, all shades of beige, brown and grey. Distribution of coat colour in the surveyed population, according to the method-oligically amended criterium was established as follows: white 58%, fair brown 12%, dark brown 9%, cream-coloured 6% and grey 6%, black 5%, multicoloured 4%. In the surveyed population of Huacaya alpacas the majority consituted white-couloured animals (63%), fair brown-coloured - 11%, dark brown-coloured - 8%, grey and black - 5% each, multicoloured - 3%. The Suri population was dominated by cream-coloured animals, whereas fair brown-coloured and dark brown-coloured cosituted 20% each, white-coloured - 12%, grey, black and mulitcoloured - 9% each. Results obtained can be considered satisfying compared with results obtained in Peru, where the biggest alpaca population is.
PL
Wstępna charakterystyka struktury pogłowia alpak w Polsce pod wzglądem ras, płci, występujących typów koloru. Alpaki znane są na świecie z produkcji bardzo cienkiego luksusowego włókna, które jest trzy razy trwalsze od wełny owczej i sześć razy cieplejsze. Oprócz włókna wykorzystywane są też do produkcji mięsa, w turystyce i rekreacji oraz alpakoterapii. Wszechstronna możliwość wykorzystania tych zwierząt spowodowała, że w ostatnich dekadach znacznie wzrosło zainteresowanie ich hodowlą na całym świecie w tym w Polsce. Celem pracy było wstępne scharakteryzowanie polskiego pogłowia alpak pod względem ras, płci, występujących typów koloru. W naszym kraju alpaki zaaklimatyzowały się bardzo dobrze i hodowane są od 2004 roku. W Polsce hodowle alpak skoncentrowane są w przeważającej części w województwach: śląskim, wielkopolskim i podlaskim. Z badań ankietowych przeprowadzonych w 2012 roku na 9 farmach wynika, że krajowa populacja liczy 651 szt. i składa się z alpak: Suri (12%) i Huacaya (88%) różniących się rodzajem runa. W badanej populacji samice stanowiły 86%, a samce 14%. Wśród alpak Huacaya 89% stanowiły samice i 11% samce, u Suri udział samic wynosił 65% a samców 35%. Runo alpak występuje w 22 naturalnych kolorach od białego do czarnego ze wszystkimi możliwymi odcieniami beżu, brązu i szarego. Udział podstawowych kolorów runa w badanej populacji wg przyjętego kryterium w metodyce był następujący: biały 58%, jasny brąz 12%, ciemny brąz 9%, kremowy i szary po 6%, czarny 5%, wielokolorowe 4%. W badanej populacji alpak Huacaya największy udział stanowiły zwierzęta w kolorze białym 63%, jasny brąz 11%, ciemny brąz 8%, a kremowy, szary i czarny po 5%, wielokolorowy 3%. Dominującym kolorem runa Suri był kremowy 21%, jasny brąz i ciemny brąz po 20%, biały 12%, natomiast szary, czarny i wielokolorowy po 9% każdy. Uzyskane wyniki są satysfakcjonujące w porównaniu z badaniami prowadzonymi w Peru, które posiada największa na świecie populacje tych zwierząt.

Słowa kluczowe

EN
structure   race   sex   colour   population   alpaca   fibre  

Wydawca

-

Rocznik

Tom

51

Opis fizyczny

p.101-106,fig.,ref.

Twórcy

  • Division of Sheep and Goat Breeding, Department of Animal Science, Warsaw University of Life Sciences - SGGW, Ciszewskiego 8, 02-786 Warsaw, Poland
  • Polish Association of Alpaca Breeders, Poland

Bibliografia

  • BUSTINZA V., 2001: La alpaca, cono­cimiento del gran potencial andino. Universidad Nacional del Altiplano, Puno, Perú: 493 pp.
  • CABALLERO W., FLORES A., 2004: La sie­rra: primeria prioridad para salir de subdesarollo agrario. CONCYTEC, Lima, Perú: 272 pp.
  • CÁCERES M., DÍAZ G., 2007: Estructura poblacional y variabilidad fenotipica de alpacas (Vicugna pacos) en el distrito de Paratia, Provincia de Lampa-Puno. Arch. Latinoam. Prod. Anim. Í5 (Suppl. 1): 480-481.
  • ENRIQUEZ P., 2003: La alpaca suri de colo­res naturales: zuna raza en proceso de extición? LEISA Revista de Agroecologia 19 (3): 22-25.
  • FERNANDEZ-BACA S., 1994: Genetic ero­sion on Camelidae. Animal Genetic Resources Information 14: 97-105.
  • HUANCA T., APAZA N., GONZALES M., 2007: Defectos congenitos y hereditarios visibles en alpacas de dos zonas representativas de la region Puno. Arch. Latinoamer. Prod. Animal. 15 (Supl. I): 186-194.
  • MINAG - Ministry of Agriculture of Perú, 2010: Estadistica Agraria. http:// www.minag.gab.pe/portal/herremien- tas/estadisticas/estadistica-agraria- mensual83?start=2
  • MORALES VILLAVICENCIO A., 2010: Chów alpak. MULTICO, Warszawa: 84 pp.
  • ORIA I., QUICANO I., ALFONSO E.Q.L., 2009: Variabilidad del color de la fibra de alpaca en la zona altoandina de Huan- cavelica-Perú. Animal Genetic Resources Information 45: 79-84.
  • QUISPE E., 2010: Evaluación de carac­terísticas productivas y textiles de la fi­bra de alpacas Huacaya de la región de Huancavelica, Perú. Libro de Conferen­cias Magistrales del International Simposium on Fiber South American Camelids. Huancavelica-Perú: 119-169.
  • RENIERI C., ANTONININI M., FRANK E., 2004: Fibre recording systems in camelids. In: Current status of genetic resources, recording and production systems in African, Asian and American Camelids. ICAR Technical Series 11: 131-141.
  • WULIJI T., DAVIS G.H., DODDS K.G., TURNER P.R., ANDREWS R.N., BRUCE G.D., 2000: Production, performance, repeatability and heritability estimated for live, weight, fleece weight and fiber characteristics of alpacas in New Zealand. Small Rumin. Rs. 37: 189-201.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikatory

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.agro-46a8f75f-d50a-44b3-9a26-96c5b3d46c0c
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.