EN
Investigations were carried out in patches of Molinietum caeruleae meadows dominated by small meadow species (patch I), characterised by prevailing large-tussock grasses (patch II), and overgrown by willow shrubs and bordered by trees (patch III). In each patch, 15 circular gaps with a radius measuring 30 cm were artificially created by the removal of the plant canopy and litter layer. Subsequently, each gap was divided into a central part, with a radius of 20 cm, and a peripheral part. Light intensity and soil temperature were greater in the central parts of these openings than in their peripheries, while ground humidity presented the inverse tendency. Despite heterogenous environmental conditions in the gaps, the total numbers of species/seedlings noted in their central and peripheral parts did not differ significantly. The majority of taxa recruited similarly over the entire surface of openings; a much lower number of species colonized primarily the central parts of gaps; the lowest number of taxa appeared at the edges of openings. In the light of these investigations, it may be assumed that heterogenous microsite conditions in openings enable the recruitment of taxa with various germination requirements and contribute to the maintenance of species diversity.
PL
Badania były prowadzone w płatach nieużytkowanych łąk Molinietum caeruleae: płat I był zdominowany przez niewielkie gatunki łąkowe, w płacie II przeważały wysokokępowe trawy, natomiast płat III był zarośnięty przez krzewiaste gatunki wierzb i otoczony drzewami. W każdym płacie losowo wykonano po 15 okrągłych luk o promieniu 30 cm przez usunięcie roślin i ściółki. Następnie każdą lukę podzielono na część centralną (o promieniu 20 cm) oraz część obwodową. Natężenie światła oraz temperatura gleby były znacznie wyższe w środku odsłonięć niż na ich obrzeżach, natomiast wilgotność gruntu prezentowała odwrotną tendencję. Pomimo heterogennych warunków całkowita liczba gatunków/siewek odnotowana w środku i na skraju odsłonięć były podobne. W puli siewek przeważały gatunki kolonizujące równomiernie całą powierzchnię luk, odnotowano również taksony pojawiające się głównie w centralnej części odsłonięć oraz kiełkujące zwłaszcza na obrzeżach luk. W świetle przeprowadzonych badań stwierdzić można, że niejednorodne warunki siedliskowe umożliwiają rekrutację taksonów o rożnych wymaganiach, przyczyniając się do wzrostu zróżnicowania gatunkowego w płatach nieużytkowanych łąk.