PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Czasopismo

1989-1990 | 43 | 01-07 |

Tytuł artykułu

Notes on the genus Psilenchus de Man, 1921, with description of P. klingleri sp. n. (Nematoda, Tylenchidae)

Autorzy

Warianty tytułu

PL
Notatki o rodzaju Psilenchus de Man, 1921 i opis P. klingleri sp. n. (Nematoda, Tylenchidae)
RU
Zametki o rode Psilenchus de Man, 1921 i opisanie P. klingleri sp. n. (Nematoda, Tylenchidae)

Języki publikacji

EN

Abstrakty

EN
Dimensions and ratios of three Psilenchus species are examined for their variability. None of the studied ratios fits requirements for species characterization, as outlined in recently published studies. However, use of ratios is not rejected because inherent gene pool of each species limits the size of nematode allowing to use ratios, which are not mathematically correct. P. klingleri sp. n., from Switzerland, is characterized by anterior position of metacorporeal bulb, very posterior position of dorsal oesophageal gland orifice, and long, thin tail with pointed tip. P. terextremus, P. hilarulus, P. aestuarius, and P. iranicus are redescribed. Tabular key for Psilenchus species is presented.
PL
Wymiary i niektóre wskaźniki — stosunki między wymiarami trzech gatunków Psilenchus — poddano analizie statystycznej. Żaden ze wskaźników przyjętych w nematologii nie spełnia wymagań matematycznych, którym powinny odpowiadać takie wskaźniki. Mimo to wskaźniki mogą być przydatne do scharakteryzowania gatunku, bowiem zakres zmienności każdego gatunku ograniczony jest genetycznie. Opisany ze Szwajcarii P. klingleri sp. n. odznacza się przednim położeniem środkowego rozszerzenia gardzieli, sporą odległością między podstawą sztyletu a ujściem grzbietowego gruczołu gardzieli oraz długim, cienkim i ostro zakończonym ogonem. Praca zawiera także opisy P. terextremus, P. hilarulus, P. aestuariusi, P. iranicusi oraz tabelaryczny klucz do oznaczania gatunków z rodzaju Psilenchus.
RU
Морфологические промеры и индексы трех видов рода Psilenchus обработаны статистическими методами. Приводится описание P. klingleri sp. п. и четырех известных видов, а тоже определительную таблицу видов этого рода.

Słowa kluczowe

Wydawca

-

Czasopismo

Rocznik

Tom

43

Numer

Opis fizyczny

p.51-69,fig.,ref.

Twórcy

autor
  • Institute of Vegetable Growing, 22 Lipca 1/3, 96-100 Skierniewice, Poland

Bibliografia

  • ANDRÁSSY I. 1962. Zwei neue Nematoden-Arten aus dem Überschwemmungsgebiet der Donau (Danubialia Hungarica, XIII). Opusc. Zool., Budapest, 4: 2-4, 3 ff.
  • FORTUNER R. 1984. Morphometrical variability in Helicotylenchus STEINER, 1945. 5: On the validity of ratios. Revue Nématol., Paris, 7: 137-146, 2 ff.
  • GERAERT E., RASKI D. J. 1987. A reappraisal of Tylenchina (Nemata) 3. The family Tylenchidae ÖRLEY, 1 1880. Revue Nématol., Paris, 10: 143-161, 6 ff.
  • HAGEMEYER J. W., ALLEN M. W. 1952. Psilenchus duplexus n. sp. and Psilenchus terextremus n. sp., two additions to the nematode genus Psilenchus DE MAN, 1921. Proc. helm. Soc. Washington, 19: 51-1 54, 1 ff.
  • JAIRAJPURI M. S. 1965 (publ. 1966). A redefinition of Psilenchus DE MAN, 1921 and Tylenchus subgenus Filenchus ANDRÁSSY, 1954 with the erection of Clavilenchus n. subgenus under Tylenchus BASTIAN, 1865. Nematologica, Leiden, 11: 619-622.
  • KHEIRI A. 1970. Two new species in the family Tylenchidae (Nematoda) from Iran, with a key to Psilenchus DE MAN, 1921. Nematologica, Leiden, 16: 359-368, 3 ff.
  • LUC M., MAGGENTI A. R., FORTUNER R., RASKI D. J., GERAERT E. 1987. A reappraisal of Tylenchina (Nemata) 1. For a new approach to the taxonomy of Tylenchina. Revue Nématol., Paris, 10: 127- В 134, 1 ff.
  • ROGGEN D. R., REVETS S., VAN DER BERGHE W. 1986. Using ratios. Nematologica, Leiden, 32 : 398-407.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikatory

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.agro-4547e9b7-02fd-4696-8d5a-8b7128b5783c
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.