Functional traits of selected clones of southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. and Schult.)

• Autorzy: Baczek K. , Angielczyk M. , Przybyl J.L. , Ejdys M. , Geszprych A. , Weglarz Z.

Warianty tytułu

PL

Cechy użytkowe wybranych klonów turówki leśnej (Hierochloë australis /Schrad./Roem. and Schult.)

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult., Poaceae), commonly known as a bison grass, is a perennial tuft grass rarely occurring in mixed forests in Eastern and Northern Europe. The raw material collected from this plant are leaves rich in coumarin compounds (especially coumarin) responsible for sweet, specific aroma of these organs. In Poland, southern sweet-grass leaves are used mainly for alcohol products aromatisation. Growing demand for the raw material results in uncontrolled and excessive collecting of this plant. The best way to solve this problem is to introduce this plant into cultivation. Since southern sweet-grass is allogamous and heterozigotic, strong intraspecific variability of the species is observed. Fourteen clones of selected individuals from one population of southern sweet-grass naturally occurring in East Poland were compared in respect of morphological traits as well as accumulation of biologically active compounds. The clones differed significantly in the weight of leaves (3.76–22.59 g of air-dry weight per plant). The total coumarin content (determined by a spectrophotometric method) in this raw material for investigated clones ranged from 1.49 to 1.94%, flavonoids – from 0.25 to 0.55%, and phenolic acids – from 0.20 to 0.42%. Three coumarin compounds were identified by HPLC, namely coumarin, 3,4-dihydrocoumarin, and o-coumaric acid. The content of coumarin ranged from 84.00 to 310.85, 3,4-dihydrocoumarin: from 17.80 to 168.45, and o-coumaric acid: from 37.50 to 70.00 mg · 100 g-1 dry matter.

PL

Turówka leśna (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult., Poaceae), potocznie nazywana żubrówką, jest wieloletnią trawą kępkową występującą rzadko na stanowiskach naturalnych w Europie Północnej i Wschodniej. Rośnie ona na brzegach lasów liściastych i mieszanych. Surowcem pozyskiwanym z tej rośliny (wyłącznie ze stanowisk naturalnych) są liście bogate w związki kumarynowe, a w szczególności w kumarynę, odpowiedzialną za specyficzny słodkawy aromat liści. W Polsce surowiec ten wykorzystywany jest głównie do aromatyzowania napoi alkoholowych. W ostatnich latach obserwuje się rosnący popyt na ten surowiec, co skutkuje niekontrolowanym i nadmiernym jego pozyskiwaniem. Jednym z najbardziej skutecznych sposobów zapobieżenia temu zagrożeniu wydaje się być wprowadzenie turówki leśnej do uprawy. Jest to roślina obcopylna i heterozygotyczna, u której obserwuje się wyraźne zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe. W niniejszej pracy przeprowadzono charakterystykę morfologiczną i chemiczną czternastu klonów tej rośliny uzyskanych z wybranych pojedynków z populacji turówki leśnej rosnącej we Wschodniej Polsce. Badane klony różniły się istotnie masą liści (od 3,76 to 22,59 g suchej masy na roślinę). Ogólna zawartość kumaryn w tym surowcu wahała się od 1,49 do 1,94%, flawonidów – od 0,25 do 0,55% i kwasów fenolowych – od 0,20 do 0,42%. Trzy związki kumarynowe zostały zidentyfikowane w liściach badanych klonów przy użyciu HPLC, tj. kumaryna, 3,4-dihydrokumaryna i kwas o-kumarowy. Zawartość kumaryny wahała się od 84,00 do 310,85, 3,4-dihydrokumaryny: od 17,80 do 168,45, a kwasu o-kumarowego: od 37,50 do 70,00 mg · 100 g-1 suchej masy.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Herba Polonica
• Rocznik: 2014
• Tom: 60
• Numer: 3
• Opis fizyczny: p.23-33,fig.,ref.

Twórcy

autor

Baczek K.

• Laboratory of New Herbal Products, Department of Vegetable and Medicinal Plants, Warsaw University of Life Sciences - SGGW, Nowoursynowska 166, 02-787 Warsaw, Poland

autor

Angielczyk M.

• Laboratory of New Herbal Products, Department of Vegetable and Medicinal Plants, Warsaw University of Life Sciences – SGGW, Nowoursynowska 166, 02-787 Warsaw, Poland

autor

Przybyl J.L.

• Laboratory of New Herbal Products, Department of Vegetable and Medicinal Plants, Warsaw University of Life Sciences – SGGW, Nowoursynowska 166, 02-787 Warsaw, Poland

autor

Ejdys M.

• Laboratory of New Herbal Products, Department of Vegetable and Medicinal Plants, Warsaw University of Life Sciences – SGGW, Nowoursynowska 166, 02-787 Warsaw, Poland

autor

Geszprych A.

• Laboratory of New Herbal Products, Department of Vegetable and Medicinal Plants, Warsaw University of Life Sciences – SGGW, Nowoursynowska 166, 02-787 Warsaw, Poland

autor

Weglarz Z.

• Laboratory of New Herbal Products, Department of Vegetable and Medicinal Plants, Warsaw University of Life Sciences – SGGW, Nowoursynowska 166, 02-787 Warsaw, Poland

Bibliografia

• 1. Piękoś-Mirkowa H, Mirek Z. Flora Polski. Atlas roślin chronionych. Warszawa. Multico O.W., 2003:532-533.
• 2. Przybył JL, Paczesna E, Angielczyk M, Bączek K, Podyma W, Geszprych A, Węglarz Z. Intraspecific variability of southern sweet-grass (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult.) wild growing in Poland. Acta Hort 2011; 925:89-95.
• 3. Kohlmünzer S. Farmakognozja. Podręcznik dla studentów farmacji. Warszawa. PZWL, 1998:207.
• 4. Lake BG. Coumarin metabolism, toxicity and carcinogenicity: relevance for human risk assessment. Food Chem Toxicol 1999; 37(4):423-453.
• 5. Sproll C, Ruge W, Andlauer C, Godelmann R, Lachenmeier DW. HPLC analysis and safety assessment of coumarin in foods. Food Chem 2008; 109(2):462-469.
• 6. Wierzchowska-Renke K, Stecka L. Oznaczanie zawartości kumaryn w żubrówce leśnej – Hierochloë australis (Schrad.) Roem. et Schult. Normae Herb 1976; 4:8-16.
• 7. Farmakopea Polska VI. Warszawa. PTF, 2002.
• 8. Bieniek A. Archaeobotanical analysis of some early Neolithic settlements in the Kujawy region, central Poland, with potential plant gathering activities emphasised. Veget Hist Archaeobot 2002; 11(1-2):33-40.
• 9. Gawłowska J, Sulma T, Wierzchowska-Renke K. Turówka wonna Hierochloë odorata i turówka leśna Hierochloë australis – zasoby i zagrożenia. Chrońmy Przyrodę Ojczystą 1989; 5-6:60-69.
• 10. Wierzchowska-Renke K, Sulma T. Badanie ziela turówki (żubrówki) Herba Hierochloë. II. Zawartość kumaryny w zielu turówki wonnej – Hierochloë odorata Wahlb. i turówki leśnej – Hierochloë australis Roem et Schult. w okresie wegetacji. Acta Polon Pharm 1973; 30(3):317-323.
• 11. Wierzchowska-Renke K. Wpływ nawożenia wybranymi pierwiastkami na sezonową zawartość kumaryny oraz niektórych makro- i mikroelementów w zielu Hierochloë australis. Ann Acad Med Gedan 1993; 23:27-35.
• 12. Węglarz Z, Geszprych A, Angielczyk M, Pawełczak A. Wstępne badania nad plonowaniem i wewnątrzgatunkową zmiennością chemiczną turówki leśnej (Hierochloë australis /Schrad./ Roem. & Schult.). Zesz Probl Post Nauk Roln 2004; 497:621-626.
• 13. Podyma W, Bączek K, Angielczyk M, Przybył JL, Węglarz Z. The influence of shading on the yield and quality of southern sweet-grass (Hierochloë australis (Schrad.) Roem. & Schult.) raw material. Herba Pol 2010; 56(4):14-19.
• 14. Hsu CL, Wu CH, Huang SL, Yen GC. Phenolic compounds rutin and o-coumaric acid ameliorate obesity induced by high-fat diet in rats. J Agric Food Chem 2009; 57(2):425-431.

Identyfikatory

DOI

10.2478/hepo-2014-0013