EN
2,3,5-triphenyltetrazolium chloride (TTC) is a dye largely used for determination of microbiological activity in soil samples by dehydrogenase assay. TTC is colourless in the oxidised form and red when reduced, due to formation of the product 1,3,5-triphenyl formazan (TPF). In this study, different doses of TTC ranging from 0.2 to 3.0% were added to six different soil types with the aim to verify the effect of chemical TTC reduction and to optimise the substrate dose in order to prevent a toxic effect on microorganisms. Regarding the technical simplicity and cost-effectiveness, the TTC assay is commonly recommended as an efficient method for determination of soil biological activity, provided that an appropriate concentration is applied, depending on the soil type. The lowest TTC levels of 0.2 and 0.5% are recommended for Albic Luvisol and Eutric Fluvisol, respectively, and the highest (2%) for Brunic Arenosol and Haplic Luvisol soils. It has also been demonstrated that DHA has biological origin in more than 90%, whilst chemical TTC reduction accounts for less than 10%, and therefore does not interfere with the correctness of the results obtained.
PL
2,3,5-chlorek trifenylotetrazoliowy (TTC) to powszechnie używany barwnik w oznaczeniach mikrobiologicznej aktywności prób glebowych za pomocą testu na aktywność dehydrogenazową. W utlenionej formie TTC jest bezbarwny zaś w zredukowanej przyjmuje barwę czerwoną z powodu wytworzenia się produktu, jakim jest 1,3,5-trifenyloformazan (TPF). W bieżącej pracy różne dawki TTC w stężeniach od 0,2 do 3% dodawano do sześciu różnych typów gleb celem zweryfikowania efektu jego chemicznej redukcji oraz zoptymalizowania dawki substratu tak by nie działała toksycznie na mikroorganizmy. Z uwagi na prostotę i stosunkowo niski koszt oznaczenia, test z użyciem TTC jest powszechnie rekomendowany do oznaczeń aktywności biologicznej gleb, pod warunkiem że będzie stosowana jego właściwa dawka, zależna od typu gleby. Wykazano, że najniższe stężenie TTC 0,2 oraz 0,5% jest właściwe odpowiednio w odniesieniu do gleby płowej spiaszczonej oraz mady rzecznej, podczas gdy wyższa jego dawka (2%) powinna być stosowana w przypadku gleb płowych właściwych (zerodowanych) i gleb płowych typowych. Wykazano ponadto, że aktywność dehydrogenaz w ponad 90% jest biologicznego pochodzenia, zaś chemiczna redukcja TTC stanowi mniej niż 10%, stąd nie wpływa na prawidłowość uzyskiwanych wyników.