Autofluorescence of ascospores and conidial spores in selected lichen species of the Opegrapha genus

• Autorzy: Wieczorek A.

Warianty tytułu

PL

Autofluorescencja zarodników workowych i konidialnych wybranych gatunków porostów z rodzaju Opegrapha

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The paper presents findings of the research work on autofluorescence phenomenon in ascospores and conidial spores that was carried out on 12 selected species of the Opegrapha genus occurring in Poland.

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań nad zjawiskiem autofluorescencji zarodników workowych i konidialnych wybranych gatunków porostów z rodzaju Opegrapha. Zaobserwowano i scharakteryzowano zjawisko autofluorescencji u 12 gatunków występujących w Polsce (O. atra, O. calcarea, O. culmigena, O. dolomitica, O. gyrocarpa, O. niveoatra, O. rufescens, O. rupestris, O. varia, O. vermicellifera, O. viridis, O. vulgata). W badaniach wykorzystano laserowy mikroskop skaningowy LSM 510 (Zaiss) pracujący na odwróconym mikroskopie Axiovert 200M (Zaiss) z fluorescencją. Zastosowano laser argonowy o mocy 11% wysyłający fale o długości 488 nm, obiektyw 63x dla zarodników workowych i 100x dla konidialnych oraz dwa filtry, czerwony o długości fal od 505 do 650 nm i zielony o długości, do 505 nm. Przy obserwacji zarodników wykorzystano filtr nomarskiego. Nie stwierdzono zasadniczych różnic taksonomicznych w poziomie intensywności emisji światła. Zaobserwowane różnice w intensywności świecenia poszczególnych gatunków wynikają prawdopodobnie z wielkości, a tym samym ilości cytoplazmy wewnątrz zarodników oraz stopnia ich dojrzałości. Po raz pierwszy opisano wykorzystanie zjawiska autofluorescencji w badaniach taksonomicznych porostów z rodzaju Opegrapha. Zaprezentowano pierwsze zdjęcia tego zjawiska, które uzupełniają oryginalny opis rodzaju.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Mycologica
• Rocznik: 2008
• Tom: 43
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.99-103,fig.,ref.

Twórcy

autor

Wieczorek A.

• Department of Ecology, University Szczecin, Waska 13, PL-71-415 Szczecin, Poland

Bibliografia

• Cathy H. Wu., Warren H. L. 1984. Natural autofluorescence, and its correlation with viability. Mycologia 76 (6): 1049–1058.
• Diederich P., Ertz D., Stapper N., Sérusiaux E., Ries C. 2008. The lichens and lichenicolous fungi of Belgium, Luxembourg and northern France. URL: http://www.lichenology.info [April 2008].
• Di Toppi L.S., Musetti R., Vattuone Z., Pawlik-Skowrońska B., Fossati F., Bertoli L., Badiani M., Favali M. A. 2005. Cadmium distribution and effects on ultrastructureand chlorophyll status in photobionts and mycobionts of Xanthoria parietina. Microscopy Research and Technique 66 (5): 229–238.
• Elston D.M. 2001. Fluorescence of fungi in superficial and deep fungal infections. BMC Microbiology 1: 21.
• Favali M.A., Corradi M.G., Fossati F. 1991. X-Ray microanalysis and ultrastructure of lichens from polluted and unpolluted areas. Plants for Toxicity Assessment 2: 276–286.
• Honegger R. 2003. The impact of different long-term storage conditions on the viability of lichen-forming Ascomycetes and their green algal photobiont, Trebouxia spp. Plant Biology 5 (3): 324–330.
• Margo C. E., Bombardier T. 1985. The diagnostic value of fungal autofluorescence. Survey of Ophthalmology 29: 374–376.
• Rost F.W.D. 1992. Fluorescence microscop. Cambridge University Press, Cambidge, 267 pp.
• Santesson R., Moberg R., Nordin A., Tønsberg T., Vitikainen O. 2004. Lichen-forming and lichenicolous fungi of Fennoscandia. Museum of Evolution, Uppsala University, 359 pp.
• Séjalon-Delmas N., Magnier A., Douds D.D., Bécard G. 1998. Cytoplasmic autofluorescence of an arbuscular mycorrhizal fungus Gigaspora gigantea and nondestructive fungal observations in planta. Mycologia 90 (5): 921–926.
• Silberstein L., Siegel B.Z., Siegel S.M., Mukhtar A., Galun M. 1996. Comparative studies on Xanthoria parietina, a pollution resistant lichen, and Ramalina duriaei, a sensitive species. I. Effects of air pollution on physiological processes. The Lichenologist 28: 355–365.
• Žižka Z., Gabriel J. 2006. Primary fluorescence (autofluorescence) of fruiting bodies of the wood-rotting fungus Fomes fomentarius. Folia Microbiologica 51 (2): 109–113.

Uwagi

Rekord w opracowaniu