The key role of a Ring Ouzel Tardus torquatus wintering population in seed dispersal of the endangered endemic Juniperus cedrus in an insular environment

• Autorzy: Rumeu B. , Padilla D.P. , Nogales M.

Warianty tytułu

PL

Kluczowa rola zimującej populacji drozda obrożnego w rozsiewaniu nasion endemicznego jałowca kanaryjskiego

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Although the Ring Ouzel has been considered accidental in the Canary Islands, it has been observed for the last five years in the high mountain zone of Tenerife (Canary Islands), showing it to be a regular winter visitor. Its interaction with female Juniperus cedrus cones and seeds was studied by analysing its wintering diet during January-April 2008. This juniper is endemic to the Canaries and Madeira and is classified as endangered by the IUCN. Previously, its sole long-distance disperser was known to be the Raven Corvus corax, which is unfortunately now extinct in the distribution range of J. cedrus. The results show that the diet of T. torquatus in Tenerife consists mostly of female J. cedrus cones (95% of the biomass consumed). Due to the large amount of seeds dispersed by Ring Ouzels and the effectiveness in seed germination, this winter visitor constitutes an important vector in the dispersal of J. cedrus that appears to have gone undetected in the past. This passerine plays a key role in its seed dispersal system, being able to move seeds over long distances, thus connecting fragmented populations of this plant. The present work is one of the few cases described in which a plant endemic to an oceanic island is so dependent on a winter visitor, and highlights the importance of insular environments in the wintering range of the Ring Ouzel. Owing to the absence of native long-distance seed dispersers, the future fate of this conifer is now probably dependent on the wintering population of this thrush.

PL

Jałowiec kanaryjski jest gatunkiem endemicznym występującym na Teneryfie i Maderze. Istotną rolę w dalekodystansowym przenoszeniu nasion tego gatunku pełnił do tej pory kruk, który obecnie jednak zanikł na obszarze występowania tego jałowca. Drozd obrożny dość rzadko zimuje na Wyspach Kanaryjskich, ale w ostatnich latach (2004—2008) był obserwowany regularnie w strefie wysokogórskiej na Teneryfie. Rolę tego gatunku w rozsiewaniu nasion jałowca określano badając skład pokarmu zimowego (między styczniem a kwietniem) na podstawie analiz kału. Prace prowadzono w dwóch lokalizacjach w Parku Narodowym „El Teide” zimą i wiosną 2008 r. Kał żerujących ptaków zbierano głównie z ziemi wokół krzaków jałowca, oraz w miejscach używanych przez ptaki jako wodopoje. Stwierdzono, że w 93% pokarm drozdów składał się z owoców jałowca, a w 2.5% z owoców szakłaka Rhamnus integrifolia (Tab. 1). Bezkręgowce (gł. wije i chrząszcze) stanowiły 5% diety (Tab. 1). Po 230 nasion jałowca znalezionych w kale i zebranych wprost z owoców jałowca wysiano, aby ocenić ich zdolność kiełkowania. Nasiona po przejściu przez przewód pokarmowy drozda nie były uszkodzone, te znalezione w kale miały większą zdolność do kiełkowania (34%) niż kontrolne (17%). Drozd obrożny pełni więc ważną rolę w przenoszeniu nasion jałowca kanaryjskiego na dalsze odległości. Z drugiej strony tak silna zależność od jednego rodzaju pokarmu może prowadzić do zmniejszania liczebności zimujących drozdów w przyszłości w związku z zanikaniem zarośli jałowcowych. Uzyskane wyniki przedstawiają jeden z niewielu przykładów, gdy endemiczna roślina występująca na wyspie jest silnie zależna od zimującej populacji przelotnego gatunku ptaka.

Słowa kluczowe

EN

bird; Ring Ouzel; Tardus torquatus; wintering population; seed dispersal; Juniperus cedrus; Canary Islands; Tenerife Island

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Ornithologica
• Rocznik: 2009
• Tom: 44
• Numer: 2
• Opis fizyczny: p.199-204,ref.

Twórcy

autor

Rumeu B.

• Island Ecology and Evolution Research Group (IPNA-CSIC), C/Astrofísico Francisco Sanchez 3, 38206 La Laguna, Canary Islands, Spain

autor

Padilla D.P.

• Island Ecology and Evolution Research Group (IPNA-CSIC), C/Astrofísico Francisco Sanchez 3, 38206 La Laguna, Canary Islands, Spain

autor

Nogales M.

• Island Ecology and Evolution Research Group (IPNA-CSIC), C/Astrofísico Francisco Sanchez 3, 38206 La Laguna, Canary Islands, Spain

Bibliografia

• Adams R. P. 1998. The leaf essential oils and chemotaxonomy of Juniperus sect. Juniperus. Biochem. Syst. Ecol. 26: 637- 645.
• Adams R. P. 2008. Junipers of the world: the genus Juniperus. Trafford Publishing, Vancouver.
• Alerstam T., Hedenström A. 1998. The development of bird migration theory. J. Avian Biol. 29: 343-369.
• Berthold P., Fiedler W., Schlenker R., Querner U. 1998. 25-year study of the population development of Central European songbirds: a general decline, most evident in long-distance migrants. Naturwissenschaften 85: 350-353.
• Bustos J. J., Delgado F. S. 2004. [Climate]. In: Canseco (eds). [El Teide National Park]. Canseco Editores, Talavera de la Reina, pp. 73-96.
• Clout M. N., Hay J. R. 1989. The importance of birds as browsers, pollinators and seed dispersers in New Zealand forests. New Zeal. J. Ecol. 12: 27-33.
• Cox P. A., Elmqvist T., Pierson E. D., Rainey W. E. 1991. Flying foxes as strong interactors in South pacific island ecosystems: a conservation hypothesis. Conserv. Biol. 5: 448-454.
• Cramp S. 1998. The complete birds of the Western Paleartic.
• CD-ROM. Oxford University Press.
• Del Hoyo J., Elliot A., Christie D. A. (eds). 2005. Handbook of the Birds of the World. Vol. X. Cuckoo-shrikes to Thrushes. Lynx Editions, Barcelona.
• García D. 2001. Effects of seed dispersal on Juniperus communis recruitment on a Mediterranean mountain. J. Veg. Sci. 12: 839-848.
• Hart R. K., Calver M. C., Dickman C. R. 2002. The index of relative importance: an alternative approach to reducing bias in descriptive studies of animal diets. Wildlife Res. 29: 415-421.
• Herrera C. M. 1995. Plant-vertebrate seed dispersal systems in the Mediterranean: ecological, evolutionary, and historical determinants. Ann. Rev. Ecol. Syst. 26: 705-727.
• Herrera C. M. 2002. Seed dispersal by vertebrates. In: Herrera C. M., Pellmyr O. (eds). Plant-Animal Interactions. An evolutionary approach. Blackwell Publishing, Oxford, UK, pp. 185-208.
• Holthuijzen A. M. A., Sharik T. L. 1985. The avian seed dispersal system of eastern red cedar (Juniperus virginiana). Can. J. Bot. 63: 1508-1515.
• IUCN 2009. The IUCN Red List of threatened species. Available from www.iucnredlist.org [accessed September 2009].
• Jordano P. 1993. Geographical ecology and variation of plant- seed disperser interactions: southern Spanish junipers and frugivorous thrushes. Vegetatio 107: 85-104.
• Jordano P., Schupp E. W. 2000. Seed disperser effectiveness: the quantity component and patterns of seed rain for Prunus mahaleb. Ecol. Monogr. 70: 591-615.
• Martín A., Lorenzo J. A. (eds). 2001. [Birds of the Canarian Archipelago]. Francisco Lemus Editor, La Laguna.
• Meehan H. J., McConkey K. R., Drake D. R. 2002. Potential disruptions to seed dispersal mutualisms in Tonga, Western Polynesia. J. Biogeogr. 29: 695-712.
• Nogales M., Hernández E. C., Valdés F. 1999. Seed dispersal by common ravens Corvus corax among island habitats (Canarian Archipelago). Ecoscience 6: 56-61.
• Ouborg N. J., Piquot Y., Van Groenendael J. M. 1999. Population genetics, molecular markers and study of dispersal in plants. J. Ecol. 87: 551-568.
• Ralph C. P., Nagata S. E., Ralph C. J. 1985. Analysis of droppings to describe diets of small birds. J. Field Ornithol. 56: 165-174.
• Rumeu B., Nogales M., Elias R. B., Padilla D. P., Resendes T., Rodríguez A., Valdés F., Dias E. 2009. Contrasting phenology and female cone characteristics of the two Macaronesian island endemic cedars (Juniperus cedrus and J. brevifolia). Eur. J. For. Res. 128: 567-574.
• Ryall C., Briggs K. 2006. Some factors affecting foraging and habitat of Ring Ouzels Turdus torquatus wintering in the Atlas Mountain of Morocco. Bull. ABC 13: 60-74.
• Santos T., Tellería J. L. 1994. Influence of forest fragmentation on seed consumption and dispersal of Spanish juniper Juniperus thurifera. Biol. Conserv. 70: 129-134.
• Santos T., Tellería J. L., Virgós E. 1999. Dispersal of Spanish juniper Juniperus thurifera by birds and mammals in a fragmented landscape. Ecography 22: 193-204.
• Schaub M., Jenni L. 2000. Fuel deposition of three passerine bird species along the migration route. Oecologia 122: 306-317.
• Schupp E. W. 1993. Quantity, quality and the effectiveness of seed dispersal by animals. Vegetatio 107/108: 15-29.
• Shahmir F., Ahmadi L., Mirza M., Korori S. A. A. 2003. Secretory elements of needles and berries of Juniperus communis L. ssp. communis and its volatile constituents. Flavour. Frag. J. 18: 425-428.
• Simberloff D. 2000. Extinction-Proneness of island species- causes and management implications. Raffles B. Zool. 48: 1-9.
• Tellería J. L. 1986. [Guide on census of the terrestrial vertebrates]. Ed. Raíces, Madrid.
• Temple S. A. 1977. Plant-animal mutualism: coevolution with Dodo leads to near extinction of plant. Science 197: 885-886.
• Traveset A., Riera N. 2005. Disruption of a plant-lizard seed dispersal system and its ecological effects on a threatened endemic plant in Balearic Islands. Conserv. Biol. 19: 421- 431.
• Valido A. 1999. [Ecology of seed dispersal by the Canarian Lizards (g. Gallotia, Lacertidae)]. Ph.D. Thesis, Universidad de La Laguna, Spain.
• Wildpret de la Torre W., Martín Osorio V. E. 2004. [Vascular flora and vegetation]. In: Canseco (eds). [El Teide National Park]. Canseco Editores, Talavera de la Reina, pp. 97- 142.
• Whittaker R. J., Fernández-Palacios J. M. 2007. Island Biogeography. Ecology, evolution and conservation. Oxford University Press Inc., New York.
• Zamora R. 1990. The fruit diet of Ring-Ouzels (Turdus torquatus) wintering in the Sierra Nevada (South-East Spain). Alauda 58: 67-70.

Identyfikatory

DOI

10.3161/000164509X482786