PL
Zawartość β-glukanu w jęczmieniu i słodzie jest ważnym parametrem jakości ziarna, mającym wpływ także na ekonomiczną stronę produkcji piwa. Zbadano wpływ warunków procesu słodowania: stopnia namoczenia oraz czasu i temperatury kiełkowania, na aktywność β-glukanaz, dla wybranych odmian jęczmienia browarnego. Materiałem do badań były próbki 3 odmian jęczmienia browarnego: Prestige, Jersey i Sebastian, pochodzące z upraw z różnych rejonów Polski: Dolnego Śląska, Pomorza Zachodniego, Wielkopolski i Zamojszczyzny. Słodowanie przeprowadzono w skali mikrotechnicznej. Zastosowane modyfikacje dotyczyły: stopnia namoczenia ziarna (41%, 43% i 45%), czasu kiełkowania (4, 6 i 8 dób) oraz temperatury kiełkowania (14°C i 18°C). Aktywność β-glukanaz w jęczmieniu, w trakcie kiełkowania ziarna oraz w gotowym słodzie oznaczano metodą rekomendowaną przez Royal Australian Chemical Institute, w której substratem był chemicznie modyfikowany β-glukan jęczmienny. Badane próbki jęczmienia wykazywały duże zróżnicowanie pod względem aktywności β-glukanaz - różnica między próbkami o najwyższej i najniższej aktywności tego enzymu była ponad 3-krotna. W trakcie procesu kiełkowania następował wzrost aktywności β-glukanaz, przy czym był on najbardziej intensywny w pierwszych dniach kiełkowania - do czwartej doby. Przy wyższym stopniu namoczenia ziarna stwierdzono istotnie statystycznie wyższą aktywność β-glukanaz w słodzie. Podwyższenie temperatury kiełkowania ziarna z 14°C do 18°C spowodowało zahamowanie syntezy β-glukanaz - słody kiełkowane w 18°C cechowały się niższą aktywnością β-glukanaz niż słody o identycznym czasie kiełkowania w 14°C. Różnice te były istotne statystycznie. Wśród słodów otrzymanych przy stopniu namoczenia 43% i czasie kiełkowania 6 dni w temperaturze 14°C, najwyższą, porównywalną aktywnością β-glukanaz charakteryzowały się słody z odmiany Sebastian oraz słód z odmiany Prestige z Pomorza Zachodniego.
EN
The β-glucan content in barley and malt is an important parameter of grain quality also affecting the economic side of beer production. The aim of this study was the examining of the effect the malting process condition (degree of grain steeping and time and temperature of germination) on the activity of β-glucanases for the selected varieties of malting barley. The experimental material comprised samples of 3 varieties of malting barley: Prestige, Jersey and Sebastian obtained from cultivations in various regions of Poland: Lower Silesia, West Pomerania, Wielkopolska (the region of Poznań), and the Zamość region. Malting was carried out on the micro scale. The applied modifications included: the degree of grain steeping (41%, 43% and 45%), time of germination (4, 6 and 8 days) and germination temperature (14°C and 18°C). The activity of β-glucanases in barley during the grain germination and in the finished malt was determined by the method recommended by the Royal Australian Chemical Institute in which the substrate was the chemically modified barley β-glucan. The investigated barley samples showed significant variation of β-glucanase activity - the difference between samples of the highest and lowest activity of that enzyme was more than 3-fold. During the germination process the activity of β-glucanases increased, being the most intensife in the firstdays of germination - until the fourth day. With a higher degree of grain steeping a statistically significant increase of β-glucanase activity in malt was observed. The increase of grain germination temperature from 14°C to 18°C caused an inhibition of β-glucanase synthesis - malts germinated at 18°C showed lower activity of β-glucanases than malts with the identical time of germination but at 14°C. The differences were statistically significant. Out of the malts obtained at 43% degree of steeping and 6 days of germination at the temperature of 14°C, the highest comparable activity of β-glucanases was characteristic for malts from Sebastian variety and malt from Prestige variety from West Pomerania.