Sur'certaines modifications pendant l'ontogenèse des Ostracodes Dévoniens

• Autorzy: Adamczak F.

Warianty tytułu

PL

O pewnych modyfikacjach w rozwoju ontogenetycznym dewońskich Ostracoda

RU

O nekotorykh modifikacijakh i ontogenicheskom razvitii devonskikh ostrakod

• Języki publikacji: FR

Abstrakty

FR

Dans cette note est faite l'analyse du développement ontogénétique de 9 espèces d'Ostracodes du Dévonien moyen des Monts de Sainte-Croix (Góry Świętokrzyskie). L'auteur a pu constater que les caractères nouveaux font leur apparition au cours de l'ontogenèse suivant différentes modalités: tantôt par la voie de protérogenèse (Schindewolf ), tantôt par celle de prolongation des stades terminaux (Franz) ou anabolie (Severtzoff), tantôt enfin par celle de déviation (Franz, Severtzoff).

PL

Rozwój indywidualny zwierzęcia jest ważny w procesie dla poznania jego filogenezy. Z punktu widzenia ewolucji badania zmian zachodzących w ontogenezie ma duże znaczenie . Dotyczy to szczególnie wzajemnych stosunków pokrewieństwa form oraz zagadnienia , „kiedy po jak” pojawiają się nowe cechy w szeregu rozwojowym gatunków. W niniejszej notatce przedstawiono obserwacje nad ontogeneza 9 gatunków, należących do dwóch rodzajów Ostracoda. Wyniki badań nad jednym z rodzajów Kozlowskiella (Pribyl, 1953) były już opublikowane (Adamczak, 1953), a w tej pracy zostały one częściowo uzupełnione. Wyniki badan nad ontogenezą gatunków rodzaju Poloniella Gürich , 1896 ( = Dizygopleura Ulrich & Bassler, 1923) nie były dotychczas publikowane. Analizując rozwój osobniczy (fazy wzrostu) badanych gatunków zaobserwowano, że nowe cechy mogą pojawiać się w różnych stadiach wzrostu. Stwierdzono, że ujawniają się one na drodze: 1) proterogenezy, i wtedy antycypują przyszły rozwój (Schindewolf, 1927, 1950); 2) zmiany w końcowych stadiach rozwoju, tj , prolongacji - według Franza (1927, 1931), lub anabolii - według Siewiercowa (1931) ; 3) dewiacji (Franz, Siewiercow) , tzn. zmiany lub odchylenia przebiegu ontogenezy we czesnych stadiach okresu post-embrionalnego; zmiany te nie antycypują przyszłego rozwoju. Niezależnie od sposobów (modi) zmian, czas trwania ontogenezy (liczba stadiów ) nie przedłuża się i nie ulega skróceniu w obrębie mniejszych jednostek taksonomicznych (np. rodzaju). Następuje tu tylko przemieszczenie (substytucja) i, kosztem zgęszczenia pewnych cech w procesie ontogenezy, powstanie cech nowych . W ewolucji, która urzeczywistnia się sposobem prolongacji , istnieje duża możliwość odtworzenia szeregu przodków, Rekapitulowane w procesie rozwoju osobniczego cechy przodków (drobne cechy palingenetyczne) mają charakter przejściowy i podlegają takim samym prawom wzrostu i rozwoju, jak inne cechy zwierzęcia. Cechy przodków analogiczne cechy rekapitulowane w ontogenezie potomków nie są identyczne. Zasadnicze znaczenie w tych badaniach ma metoda ontogenetyczno - porównawcza w odniesieniu do gatunków spokrewnionych ze sobą i zastępujących się w czasie. Zastosowując tę metodę można było ustalić sposoby zmian oraz względne tempo rozwoju niektórych cech.

RU

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Palaeontologica Polonica
• Rocznik: 1959
• Tom: 04
• Numer: 2
• Opis fizyczny: p.195-207,fig.,ref.

Twórcy

autor

Adamczak F.

• Laboratory of Paleozoology, Warsaw University, Warsaw, Poland

Bibliografia

• ADAMCZAK, F . 1956. Polyzygia Gürich, an Ostracod genus from the Givetian of the Holy Cross Mountain (Rodzaj Polyzygia Gürich (Ostracoda) z żywetu Skał w Górach Świętokrzyskich). - Acta . Palaeont. Pol. , 1, 1, 35-48, Warszawa. -1958 . The ontogeny and evolution of Kozlowskiella (Pribyl), Ostracoda (Ontogeneza i ewolucja rodzaju Kozlowskiella (Pribyl) , Ostracoda). - Ibidem, 3, 2, 75-l18.
• BEER, S. R. de. ,1954. Embryos and ancestors. 1-159, Oxford.
• COOPER, CH. L. 1945. Moult stages of the Pennsylvanian ostracode Ectodemites plummeri. - J. Paleont., 19, 4, 368-375, Menasha.
• EGOROV, V. G. 1950 . Ostrakody franskogo jarusa Russkoj Platforrny, I Kloedenellidae. - Mosk. Fil. VNIGRI, 1-175, Moskva-Leningrad.
• FRANZ, V. 1931. Systematik und Phylogenie der Wirbeltiere. In Bolk, Goppert, Kallius, Lubosch : Handbuch der vergleichenden Anatomie, Wirbeltiere 1.
• HESSLAND, 1929. Investigations of the Lower Ordovician of the Siljan district, Sweden. I: Lower Ordovician ostracods of the Siljan district. - Bull. Geol. Inst. Univ. Uppsala, 33, 97-408, Uppsala.
• KELLETT, B. 1933. Ostracodes of the Upper Pennsylvanian and the Lower Permian strata of Kansas . I: The Aparchitidae , Beyrichiidae, Glyptopleuridae, Kloedenellidae, Kirkyidae and Youngiellidae. - J. Paleont., 7, l , 59-108, Menasha.
• KESLING, R. V. 1951. Mechanical solution of formulas for growth rates . - Contr. Mus. Paleont. Univ. Michigan, 8, 10, 231-287, Ann Arbor. -1952a. A study of Ctenoloculina cicatricosa (Warthin), - Ibidem, 9, 8, 247-290. -1952b. Doubling in size of ostracod carapaces in each molt stages. - J. Paleont., 26, 5, 772-780, Menasha.
• KESLING, R. V. 1953. A beyrichiid ostracod from the Middle Devonian Wanakah shale of western New York. - Bull. Buff. Soc . Nat. Sci. , 21, 2, 19-24, Buffalo.
• KESLING, R. V. & SORONEN, G. C. 1957. The Ontogeny and Ecology of Welleria aftonensis Warthin, a Middle Devonian ostracod from the Gravel Point Formation of Michigan . Contr. Mus. Paleont. Univ . Michigan, 14, 5. 41 – 56, Ann Arbor.
• KROMMELBEIN, K . 1953. Ostracoden-Studien im Devon der Eifel. 3. Nachweis der polnischen Gattungen Polyzygia und Poloniella im Mittel-Devon der Eifel. Senckenbergiana, 34, 1/3, 53-59, Frankfurt a. M.
• KRYZANOVSKY, S. G. 1939. Das Rekapitulationsprinzip.- Acta Zool., 20, 1-89, Stockholm.
• MALZ, H. 1956. Zur ontogenetischen Entwicklung des Schlosses bei Macrodentina -Arten (Ostracoden ). - Senckenberg. Lethaea, 37, 535-541, Frankfurt a . M.
• MARTINSSON, A. 1956. Ontogeny and development of dimorphism in some Silurian ostracodes. A study on the Mulde marl fauna of Gotland. - Bull. Geol. Inst. Univ. Uppsala, 37, 14, 1-33, Uppsala.
• MÜLLER, G. W. 1894. Die Ostracoden des Golfes von Neapel und der angrenzenden Meeresabschnitte. Fauna und Flora des Golfes von Neapel , Monogr. 21,1-404, Berlin.
• NAEF, A. 1931. Phylogénie der Tiere. - Handb. Vererbungswiss., 13, 3, 1, .1-200, Berlin.
• REMANE, A. 1952 . Die Grundlagen des natürlichen Systems , der vergleichenden Anatomie -und der Phylogenetik. 1-400, Leipzig.
• SCHINDEWOLF, O. H. 1929. Ontogenie und Phylogenie. - Palaeont. Ztschr ., 11, 1, 54-67, Berlin. -1950. Grundfragen der Palaeontologie. 1-506, Stuttgart.
• SCOTT, H. W. 1951. Instars and shell morphology of Eoleperditia fabulites. J . Paleont., 25,3, 321-326, Menasha.
• SEVERCOV (SEVERTZOFF), A. N. 1949. Morfologiceskie zakonomernosti evolucii. Izd. Akad. Nauk SSSR, 5, 1-536, Moskva-Leningrad.
• SOHN, 1. G. 1950. Growth stages in fossil ostracodes. - Amer. J. Sci., 248, 427-434 ,New Haven .
• SPJELDNAES, N.195l. Ontogeny of Beyrichia jonesi Boll. . - J . Paleont., 25, 6, 745-755, Menasha.
• ULRICH, E.O. & BASSLER, R. S. 1923. Paleozoic Ostracoda , their morphology, classification and occurrence. - Maryland Geol, Surv., Silurian vol., 27l-391,Baltimore.
• VERWORN, M. 1,887. Zur Entwicklungsgeschichte der Beyriehien. - Ztschr. deutsch. geol. Ges., 39, 27-31, Berlin.