Efekty podsiewu łąki trwałej koniczyną łąkową

• Autorzy: Barszczewski J. , Burs W. , Szatylowicz M.

Warianty tytułu

EN

Effects of permanent meadow intersow with meadow clover

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w latach 2006-2008 w Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Melioracji i Użytków Zielonych w Falentach dotyczących oceny efektów podsiewu łąki trwałej koniczyną łąkową. W badaniach analizowano zmiany w składzie gatunkowym runi łąkowej, plonowaniu oraz bilansie azotu. Stwierdzono, że podsiew był najbardziej skuteczny na obiekcie nawożonym obornikiem, gdzie w trzecim roku badań koniczyna łąkowa stanowiła 33,7% plonu. Podsiew koniczyną łąkową istotnie zwiększył plony suchej masy i przyczynił się do zwiększenia plonu białka. W trzecim roku badań na obiektach nawożonych obornikiem i gnojówką plon białka średnio zwiększył się o 480-600 kg-ha-1 w porównaniu z plonami na obiektach, gdzie nie zastosowano podsiewu.

EN

In the paper results of experiments carried out in Experimental Division of Land Reclamation and Grasslands Institute in Falenty regarding assessment of the effects of permanent meadow intersow with meadow clover. Changes in botanical composition, yielding and nitrogen balance sheet were analysed in the investigations. It was proved that intersow was most effective on object fertilised with farmyard manure, where in the third year of studies meadow clover consisted 33,7 percent of yield. Intersow with meadow significantly has increased dry matter and protein yield. In the third year of studies on objects fertilised with farmyard manure and liquid manure protein yield has increased an about 480-600 kg-ha-1, in comparison to objects without intersow.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Wiadomości Melioracyjne i Łąkarskie
• Rocznik: 2010
• Tom: 53
• Numer: 4
• Opis fizyczny: s.151,190-194,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Barszczewski J.

• Instytut Technologiczno-Przyrodniczy w Falentach, Falenty

autor

Burs W.

autor

Szatylowicz M.

Bibliografia

• 1. BARTMAŃSKI A., MIKOŁAJCZAK Z. 2001. Plonowanie runi naturalnej i podsianej koniczyną łąkową (Trifolium pratense) w warunkach Niżu Wrocławskiego. Pamiętnik Puławski. Łąkarstwo u progu XXI wieku. Puławy: IUNG z. 125 s. 315-320.
• 2. BARTMAŃSKI A., MIKOŁAJCZAK Z. 1997. Ocena przydatności Trifotium pratense L., Triforium repens L., Trufolium hibridum L. do siewu bezpośredniego w warunkach Niżu Dolnośląskiego. Zeszyty Problemowe Postępu Nauk Rolniczych z. 453 s. 275-282.
• 3. BARYŁA R., KULIK M.A. 2006. Ocena przydatności gatunków traw i roślin motylkowatych do podsiewu zdegradowanych zbiorowisk trawiastych w siedliskach pobagiennych. Zeszyty Naukowe AR Wrocław. Rolnictwo LXXXVIII z. 545 s. 13-19.
• 4. DUER I. 1999. Plan suchej masy kilku odmian koniczyny uprawianej w ekologicznym i integrowanym systemie produkcji oraz akumulacja azotu w glebie. Zeszyty Naukowe AR Kraków. Sesja Naukowa z. 62 s. 69-77.
• 5. MIKOŁAJCZAK Z., BARTMAŃSKI A. 2001. Wartość pokarmowa naturalnej runi łąkowej oraz podsianej koniczyną białą i łąkową. Pamiętnik Puławski. Łąkarstwo u progu XXI wieku. Puławy: IUNG z. 125 s. 507-315.
• 6. MIKOŁAJCZAK Z., BARTMAŃSKI A., WOLSKI K. 1999. Wpływ siewu bezpośredniego Triforium repens L., Triforium pratense L.,Trofolium hybridum L., na plonowanie runi w warunkach Niżu Dolnośląskiego. Zeszyty Naukowe AR Wrocław. Rolnictwo LXXIV z. 367 s. 121-133.
• 7. GOLIŃSKI P. 2008. Aktualne trendy w technologiach produkcji roślinnych surowców paszowych. Pamiętnik Puławski. Poznań: UP z. 147 s. 1-16.
• 8. GOLIŃSKI P. 1998. Ekonomiczne aspekty wykorzystania motylkowatych na użytkach zielonych. Biuletyn Naukowy z. 1 s. 59-74.
• 9. JODEŁKA J., JANKOWSKI K., CIEPIELA G. 1999. Wpływ nawożenia mineralnego i opadów atmosferycznych na skład botaniczny runi łąkowej. Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis. Agricultura vol. 197 z. 75 's. 141-145.
• 10. KASPERCZYK M. 2002. Przydatność koniczyny łąkowej (Trofolium pratense L.) do podsiewu łąki górskiej. Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura vol. 1(1) s. 19-25.
• 11. KLAPP E., 1962. Łąki i pastwiska. Warszawa: PWRiL.
• 12. PIETRZAK S. 1997. Metoda bilansowania składników nawozowych w gospodarstwie rolnym. Materiały Instruktażowe. Falenty: IMUZ ss. 22.
• 13. SAPEK A. 1979. Metody analizy chemicznej roślinności łąkowej, gleby i wody. Cz. 1. Analiza chemiczna roślinności łąkowej Materiały Metodyczne nr 1. Falenty: IMUZ ss. 55.
• 14. WARDA M. 1999. Utrzymanie sie Triolium repens L. i Lolium perenne L. w runi pastwiskowej w siedlisku grądowym i pobagiennym. Łąkarstwo w Polsce z. 2 s. 163-171.
• 15. WARDA M. 1998. Wykorzystanie roślin motylkowatych na użytkach zielonych. Biuletyn Naukowy. Olsztyn: UWM z.1 s. 427-438.

Uwagi

PL

Rekord w opracowaniu