Factors affecting the use of microbial biopesticides in plant protection

• Autorzy: Martyniuk S.

Warianty tytułu

PL

Czynniki wpływające na wykorzystanie biopestycydów mikrobiologicznych w ochronie roślin

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Upowszechniana i rozwijana od ponad 20 lat strategia rolnictwa zrównoważonego obejmująca także działania na rzecz osiągnięcia zrównoważonego stosowania chemicznych środków ochrony, nie przyczyniła się do znaczącego wzrostu wykorzystywania w ochronie roślin metod biologicznych. Wartość sprzedaży biopestycydów na świecie szacowana jest tylko na około 1–3% ogólnej wartości rynku środków ochrony roślin. Mały udział metod biologicznych w ochronie roślin wynika z faktu, że nie opracowano dotychczas skutecznych metod biologicznych do zwalczania lub ograniczania najważniejszych chorób (mączniaki, rdze, septoriozy, fuzariozy, choroby zgorzelowe korzeni) i szkodników roślin towarowych, zwłaszcza zbóż. Ponadto, skuteczność w przypadku większości biopestycydów jest mniejsza, a ich aplikacja trudniejsza i bardziej kłopotliwa niż środków chemicznych. Wydaje się więc, że wdrażanie dyrektywy dotyczącej integrowanej ochrony roślin nie spowoduje istotnych zmian w wykorzystywaniu metod biologicznych, zwłaszcza w wielkoobszarowych uprawach polowych. Wskazuje na to także zmniejszający się w Polsce i w innych krajach europejskich asortyment zarejestrowanych biologicznych środków ochrony, zwłaszcza zawierających mikroorganizmy jako składniki aktywne.

EN

The strategy of sustainable agriculture which includes also various activities toward sustainable use of chemical plant protection agents has not caused a marked increase in the use of biological methods in plant protection, despite that this idea is being developed and propagated for more than 20 years. The value of the global sales of biopesticides has been estimated for only about 1–3% of the global pesticide marked. This small share of biological methods is connected with the fact that so far no effective biological methods have been developed to control major diseases (powdery mildew, rusts, septoria blotch, root rot) and pests in large-field crops, e.g. cereals. Moreover, biopesticides are usually less effective and reliable than chemical pesticides, and application of biopreparations is more complicated. It seems that implementation of the integrated plant protection directive will not cause significant changes in the use of biological methods, especially in large-scale agriculture. This is supported by decreasing numbers of biopesticides, especially those based on microorganisms, available in Poland as well as in other European countries.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Progress in Plant Protection
• Rocznik: 2012
• Tom: 52
• Numer: 4
• Opis fizyczny: s.957-962,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Martyniuk S.

• Zakład Mikrobiologii Rolniczej, Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa - Państwowy Instytut Badawczy, ul.Czartoryskich 8, 24-100 Puławy

Bibliografia

• Bashan Y. 1998. Inoculants of plant growth-promoting bacteria for use in agriculture. Biotechnol. Adv. 16 (4): 729–770.
• Compant S., Duffy B., Nowak J., Clement Ch., Barka A. 2005. Use of plant growth-promoting bacteria for biocontrol of plant diseases: principles, mechanisms of action, and future prospects. Appl. Environ. Microbiol. 71 (9): 4951–4959.
• Duer I., Fotyma M., Madej A. 2004. Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej. MRiRW, Warszawa, 93 ss.
• Fotyma M., Igras J., Kopiński J. 2009. Produkcyjne i środowiskowe uwarunkowania gospodarki nawozowej w Polsce. Studia i Raporty IUNG-PIB 14: 187–206.
• internet. www.biopesticideindustryalliance.org, dostęp: 10.03.2012.
• Kabaluk T., Gazdik K. 2007. Directory of Microbial Pesticides for Agricultural Crops in OECD Countries. Agriculture and Agri-Food, Canada. www.publication.gc.org, dostęp: 10.03.2012.
• Kabaluk T., Svircev A.M., Goettel M.S., Woo S.G. 2010. The use and regulation of microbial pesticides in representative jurisdictions worldwide. IOBC Global, www.IOBC-Global.org, dostęp: 10.03.2012.
• Keel C., Schnider U., Maurhofer M., Voisard C., Laville J., Burger U., Wirthner P., Haas D., Defago G. 1992. Suppression of root diseases by Pseudomonas fluorescens CHA0: importance of the bacterial secondary metabolite 2,4-diacetylphloroglucinol. Mol. Plant- Microbe Interact. 5: 4–13.
• Korbas M., Martyniuk S., Rozbicki J., Beale R. 2001. Zgorzel Podstawy Źdźbła oraz Inne Choroby Podsuszkowe Zbóż. Fundacja SGGW, Warszawa, 60 ss.
• Köhl J., Fokkema N.J. 1998. Strategies for biological control of necrotrophic fungal foliar pathogens. p. 49–7. In: „Plant-Microbe Interaction and Biological Control” (G.J. Boland, L.D. Kuykendall, eds.). Marcel Dekker, Inc., New York, 442 pp.
• Lipa J.J., Pruszyński S. 2010. Stan wykorzystania metod biologicznych w ochronie roślin w Polsce i na świecie. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 50 (3): 1034–1043.
• Martyniuk S. 1984. Control of the take-all fungus by Phialophora sp.(lobed hyphopodia) in microplot experiment with wheat. Zbl. Mikrobiol. 139: 575–579.
• Martyniuk S., Martyniuk M., Oroń J., Woźniakowska A. 2001. Oddziaływanie chemicznych zapraw nasiennych na efektywność szczepienia nasion roślin strączkowych bakteriami symbiotycznymi. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 41 (1): 320–324.
• Martyniuk S. 2011. Skuteczne i nieskuteczne preparaty mikrobiologiczne stosowane w ochronie i uprawie roślin oraz rzetelne i nierzetelne metody ich oceny. Post. Mikrob. 50 (4): 321–328.
• Matyjaszczyk E. 2008. Rejestracja środków ochrony roślin w Polsce – uwarunkowania i stan aktualny. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 48 (1): 34–40.
• Pruszyński S. 2009. Stan obecny i przewidywane kierunki zmian w ochronie roślin do roku 2020. Studia i Raporty IUNG-PIB 14: 207–241.
• Pruszyński S., Wolny S. 2007. Przewodnik Dobrej Praktyki Ochrony Roślin. Inst. Ochr. Roślin, Poznań, 86 ss.
• Sosnowska D., Fiedler Ż. 2010. Biologiczna ochrona upraw pod osłonami jako przykład udanego wykorzystania metody biologicznej. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 50 (3): 1080–1088.
• Tomalak M. 2007. Rejestracja biologicznych środków ochrony roślin w Europie – nowe perspektywy. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 47 (4): 233–240.
• Tomalak M. 2010. Rynek biologicznych środków ochrony roślin i przepisy legislacyjne. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 50 (3): 1053–1063.
• Tomalak M., Sosnowska D., Lipa J. 2010. Tendencje rozwoju metod biologicznych w ochronie roślin. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 50 (4): 1650–1660.
• Van Lenteren J.C. 2011. The state of commercial augmentative biological control: plenty of natural enemies but frustrating lack of uptake. BioControl, Springer, 20 pp. Forum Paper, www.mendeley.com/research/state-commercial-augemntative-biological-control, dostęp: 10.03.2012.
• Vessey J.K. 2003. Plant growth promoting rhizobacteria as biofertilizers. Plant and Soil 255: 571–586.
• Weller D.M. 1988. Biological control of soilborne plant pathogens. Annu. Rev. Phytopathol. 26: 379–407.
• Walsh U.F., Morrissey J.P., O’Gara F.O. 2001. Pseudomonas for biocontrol of phytopathogens: from functional genomics to commercial exploitation. Environ. Biotechnol. 12: 289–295.

Uwagi

PL

Rekord w opracowaniu