EN
Celem badania była ocena poprawności żywienia koni w ośrodku jeździeckim zlokalizowanym w województwie zachodniopomorskim w Polsce poprzez analizę składu chemicznego stosowanych dawek pokarmowych w odniesieniu do obowiązujących norm żywieniowych dla koni. Badaniem objęto 12 koni użytkowanych rekreacyjnie, wykonujących lekką lub średnią pracę pod siodłem. Przeanalizowano dzienne dawki pokarmowe, obejmujące pasze objętościowe (siano, łuska słonecznikowa), pasze treściwe (owies, otręby ryżowe) oraz gotowe mieszanki paszowe. Oceniono wartość energetyczną i białkową dawek na podstawie analizy chemicznej pasz oraz obliczeń wartości energii strawnej (ES) i białka surowego strawnego (BSS). Wyniki wskazują, że dawki pokarmowe nie zawsze odpowiadały zapotrzebowaniu koni. Nadmiar energii w diecie stwierdzono u 11 z 12 koni (92%), natomiast w diecie wszystkich zwierząt obserwowano niedobór białka. Dwa konie z chorobami metabolicznymi były żywione dietą niskoenergetyczną oraz niskobiałkową, co skutkowało najniższymi poziomami BSS w dawce, nie było to jednak błędem żywieniowym, ale celowym działaniem terapeutycznym. Brak indywidualnego dostosowania żywienia do potrzeb poszczególnych koni może prowadzić do zaburzeń metabolicznych oraz problemów zdrowotnych, takich jak nadmierne otłuszczenie lub utrata masy mięśniowej. Wnioski wskazują na konieczność precyzyjnego bilansowania dawek pokarmowych, szczególnie pod względem podaży białka i energii. Optymalizacja żywienia poprzez uwzględnienie indywidualnych potrzeb koni mogłaby przyczynić się do poprawy ich dobrostanu.