PL
Negocjacje liberalizujące handel światowy w zakresu rolnictwa w ramach obecnej Rundy Doha koncentrują się na trzech obszarach tematycznych: dostępu do rynku, wsparcia wewnętrznego i konkurencji eksportowej. Kluczowych uczestników tych rokowań można zaklasyfikować w kilka ugrupowań w zależności od postulowanego stopnia otwarcia sektora agrarnego. Do najważniejszych uczestników rokowań należy zaliczyć takie państwa, jak: USA, UE, Brazylię i Indie i to właśnie od uzgodnień tych krajów będzie zależał stopień przyszłej liberalizacji handlu światowego artykułami rolnymi. KE przedstawiła swoje postulaty negocjacyjne w ofercie złożonej 28 października 2005 roku. Największy zakres możliwych do akceptacji ustępstw dotyczy pierwszego filaru negocjacji, z kolei możliwość liberalizacji instrumentów wsparcia eksportu jest najbardziej warunkowa. Ponieważ przyszłe zobowiązania przyjęte przez KE będą wywierać bezpośredni wpływ na warunki funkcjonowania rolnictwa w Polsce, jest konieczne, aby KE zachowała możliwość stosowania środków ochronnych w rolnictwie, takich jak klauzula SSG. Interes gospodarczy Polski wymaga również modyfikacji przez KE listy towarów wrażliwych, tak aby w większym stopniu odzwierciedlała ona produkty rolne cenne dla gospodarki Polski, takie jak: mięso wołowe, wieprzowe, cukier, mleko i produkty mleczne, niektóre owoce i warzywa. Dodatkowo Polska powinna zwiększyć działania promujące jakość i wyjątkowość polskich produktów tradycyjnych i regionalnych. Jest to niezwykle istotne, gdyż w wyniku działań liberalizujących handlu należy oczekiwać zwiększonego napływu towarów rolno-spożywczych z krajów trzecich bez możliwości uzyskania przez Polskę analogicznej rekompensaty. Komitet 133 jest bardzo dobrym miejscem, na forum którego Polska może prezentować swoje kluczowe postulaty chroniące sektor rolny. Poza tym Polska może zabiegać o poparcie dla swojej pozycji wśród krajów, w których sektor agrarny odgrywa równie istotną rolę, jak Francja i Irlandia.