Proteinogram jako badanie uzupełniające w diagnostyce monocytarnej erlichiozy psów

• Autorzy: Ploneczka-Janeczko K.

Warianty tytułu

EN

Serum protein profile as a supplementary examination in diagnose of canine monocytic ehrlichiosis

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Zachowanie się białek surowicy oceniano u psów (n = 21) z erlichiozą (Ehrli­chia canis) potwierdzoną serologicznie testem immunofluorescence pośredniej IFAT (mia­na od 1:20 do 1:1280). W porównaniu z grupą kontrolną 20 zdrowych klinicznie psów (wynik badania testem IFAT ujemny) - w grupie psów zakażonych wykazano statystycznie istotne zmniejszenie koncentracji białka całkowitego (p<0,05), albumin ((p<0,001), wskaź­nika albuminowo-globulinowego (p<0,001) i gamma globulin (p<0,001). W odróżnieniu od poprzednich frakcje alfa-2 globulin i beta globulin u psów zakażonych były wyraźnie podwyższone (p<0,01). Reasumując, proteinogram może być zalecany w klinicznej dia­gnostyce erlichiozy jako badanie uzupełniające, porównywalne z badaniem hematologicz­nym czy oceną rozmazu krwi.

EN

Serum protein alterations in dogs (n = 21) with Ehrlichia canis infection de­termined by indirect fluorescent antibody test IFAT (titres 1:20 to 1:1280) were studied. Compared to the control group of 20 clinically healthy dogs (with the negative results in IFAT), significant decreases in the mean concentration of total protein (p<0,05), albumin ((p<0,001), albumin/globulin ratio (p<0,001) and gamma globulin (p<0,001) in the infec­ted group were determined. In contrast alpha-2 globulin and beta globulin fractions were significantly higher in infected group. In conclusion, serum protein profile can be used in the clinically diagnosis of monocytic canine ehrlichiosis as a supplementary examination, comparable with haematological or blood smears examinations.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Scientiarum Polonorum. Medicina Veterinaria
• Rocznik: 2009
• Tom: 08
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.27-38,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Ploneczka-Janeczko K.

• Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, Wrocław

Bibliografia

• Allen D.G., 1991. Small Animal Medicine, J.B. Lippincott Company, Philadelphia, 961-970.
• Burghen G.A., Beisel W.R., Walker J.S., Nims R.M., Huxsoll D.L., Hildebrandt P.K., 1971. Development of hypergammaglobulinemia in tropical canine pancytopenia. Am. J. Vet. Res. 32, 749-756.
• Codner E.C., Roberts R.E., Ainsworth A.G., 1985. Atypical findings in 16 cases of canine ehrlichiosis, J. Am. Vet. Med. Assoc. 186, 166-169.
• Greene C.E., Harvey J.W., 1994. Canine ehrlichiosis, [w:] Greene C.E., Clinical Microbiology and Infectious Diseases of dog and cat, 545-561.
• Harrus S., Waner T., Aizenberg J., Foley J.E., Poland A.M., Bark H 1998. Amplification of ehrli- chial DNA from dogs 34 months after infection with E. canis. J. Clin. Microbiol., 36, 73-76.
• Harrus S., Waner T., Avidar U., Bogin E., Pek H., Bark H., 1996. Serum protein alterations in canine ehrlichiosis. Vet. Parasitol., 66, 241-249.
• Kuehn F., Gaunt S., 1985. Clinical and hematologic findings in canine ehrlichiosis. J. Am. Med. Vet. Assoc. 186, 355-358.
• Mollereau H., Porcher C., Nicolas E., 1978. Vademecum du Veterinaire, Editions Vigot, 23, rue de l'Ecole de Medicine, Paris.
• Płoneczka K., Śmielewska-Łoś E., 2003. Występowanie przeciwciał swoistych dla Ehrlichia canis u psów z terenu południowo-zachodniej Polski. Med. Wet., 59, 1005-1008.
• Waner T., Harrus S., Bark H., Bogin E., Avidar Y., Keysary A., 1997. Characterization of the subc­linical phase of canine ehrlichiosis in experimentally infected beagle dogs. Vet. Parasitol., 69, 307-317.