EN
The assessment of anthropogenic immission load of area is important indicator in the process of immission participation determination to agricultural crop detraction. Despite the rapid concentration detraction of all immissions in the air environment dominates the opinion, that it continues in latent scale of damaging in the economically significant scale. Demonstration of this effect scale is economically and technically difficult. That is why the indirect methods of load assessment are developed, whereas the level of their validity is the cardinal inefficiency. Determination of concentrations of pollutants recognized methods are costly and labour-consuming and are also linked to energy networks. In the present work we follow the content of SO2 in the atmosphere because of their greatest contribution to atmospheric pollution. Their objectives is based on selected methods simply set the load area of sulphur and nitrogen transformation of the volume concentration of SO2 the deposition rate and replace the costly and labour intensive methods. In this paper we compare two direct methods sorption-cumulative and chemiluminescence. The amounts of SO2 observed sorption-cumulative method in the individual periods was several times higher than the amount measured by AMS Leles. Results showed relatively large differences between different methods. The above methods can replace costly and labour intensive methods.
PL
Ocena obciążeń obszaru wynikających z zanieczyszczeń antropogenicznych stanowi istotny wskaźnik w procesie określenia udziału imisji w zmniejszaniu plonów rolniczych. Pomimo gwałtownej redukcji wszelkiego rodzaju zanieczyszczeń powietrza przeważa opinia, że imisja wciąż występuje, choć w formie ukrytej, i to na skalę istotną ekonomicznie. Dowiedzenie rozmiarów tej skali jest trudne zarówno pod kątem ekonomicznym, jak i technicznym. Dlatego opracowywane są metody pośrednie oceny stopnia zanieczyszczenia, jednak poziom ich wiarygodności wykazuje zasadniczą niewydolność. Określenie stężeń substancji zanieczyszczających tymi metodami jest kosztowne i pracochłonne, a także wymaga współpracy z rozbudowaną siecią komputerową. W niniejszej pracy określono zawartość SO2 w atmosferze, gdyż związek ten ma największy udział w zanieczyszczaniu powietrza. W celu wykonania pomiarów wykorzystano wybrane metody, które określiły przedział stężeń siarki i azotu oraz poziom stężenia SO2 i tempo jego usuwania, by wyeliminować kosztowne i pracochłonne metody używane dotychczas. W niniejszej pracy porównano dwie metody bezpośrednie: sorpcyjno-kumulacyjną oraz chemiluminescencyjną. Ilość SO2 stwierdzona za pomocą metody sorpcyjno-kumulacyjnej w pojedynczych okresach była kilkakrotnie większa od ilości zmierzonej przez stację AMS Leles. Wyniki obrazują relatywnie duże różnice między obiema metodami pomiarowymi. Powyższe metody mogą zastąpić kosztowne i pracochłonne metody intensywne.