PL
Przedstawiono koncepcję „subiektywnej gustometrii i ofaktometrii" (S.G.0.), która wiąże intensywność wrażenia smakowego lub węchowego (N) ze stężeniem substancji smakowej (Sn) lub prężnością pary substancji zapachowej (Pn). Noty punktowe intensywności wrażenia dla N≤ Nx = 5 układają się w funkcję potęgową stężeń substancji bodźcowej; gdy N> Nx = 5 są one zgodne z funkcją logarytmiczną tych stężeń. Zmiana z jednego rodzaju funkcji na drugi w punkcie przejścia Nx stanowi podstawę nowego prawa psychofizycznego ustalonego przez autora. Słuszność tego prawa została sprawdzona eksperymentalnie na szerokim materiale doświadczalnym. Pamiętać trzeba jednak, że wymienione funkcyjne zależności obserwowane są tylko wtedy, gdy zmianie ulega jedynie intensywność smaku i zapachu, zaś inne zmienne - nie. Nakłada to pewne ograniczenia na zakres, w jakim S.G.O. może być stosowana. Pomimo tych ograniczeń koncepcja ta może być pomocna w rozwiązywaniu szeregu istotnych problemów z dziedziny nauki i technologii żywności. W zakończeniu podano przykłady praktycznego zastosowania S.G.O.