Foraging patterns reveal niche separation in tropical insectivorous birds

• Autorzy: Mansor M.S. , Mohd Sah S. A.

Warianty tytułu

PL

Ekologia żerowania tropikalnych ptaków owadożernych

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The study examines the uses of attack maneuvers and foraging substrates by ten insectivorous passerine birds to explain how these trophically similar species can coexist in the same habitat, a central question in ecology. Information on the foraging height, attack maneuvers, substrate and foliage density was collected independently for each foraging bird. Sallying was the most frequently used attack maneuver, and leaves were the most frequently used substrate. Statistical analyses showed that the variation in the foraging data was significantly influenced by foraging height, followed by attack maneuver, substrate, and lastly foliage density. The foraging height, the parameters of the attack maneuvers and substrate effectively divided the birds into three foraging guilds: (1) 'High-sally insectivores' — birds that foraged in higher strata using sallying tactics, namely Arctic Warbler Phylloscopus borealis, Black-naped Monarch Hypothymis azurea, Asian Paradise-flycatcher Terpsiphone paradişi and Asian Brown Flycatcher Muscicapa dauurica; (2) 'High-foliage insectivores' — birds that foraged in higher strata using glean-stretch-hang tactics, namely White-bellied Erpornis Erpornis zantholeuca, Green lora Aegithina viridissima, and Pin-striped Tit-babbler Macronous gularis; and (3) 'Understory insectivores' — birds that foraged in lower strata, namely Abbott's Babbler Malacocincla abbotti, Chestnut-winged Babbler Stachyris erythroptera, and Rufescent Prinia Prinia rufescens. Except for Asian Paradise- flycatcher and Asian Brown Flycatcher, no other two species used similar foraging heights, substrates and attack maneuvers at the same time. However, the use of foliage density differed significantly between these two species. Therefore this parameter should also be taken into consideration in analysis of foraging niche in tropical birds.

PL

Badania nad różnorodnymi zagadnieniami związanymi ze zdobywaniem pokarmu prowadzą do określenia jak różne gatunki dzielą istniejące zasoby i przez co mogą współwystępować w danym środowisku. Ekologia żerowania ptaków występujących w tropikach południowo-wschodniej Azji nie została jak dotąd dobrze zbadana, a informacje takie mogą pokazywać jak poszczególne grupy troficzne mogą reagować na zmiany zachodzące w środowisku. Badania prowadzono w Malezji, na terenach wzgórz wapiennych doliny Lenggong (Fig. 1). Teren badań obejmował zarówno wilgotne lasy równikowe, jak i lasy wtórne, plantacje i ogrody. Obserwacjami objęto 10 gatunków ptaków owadożernych należących do rzędu wróblowych. Były to: czupurnik zielonawy, tymalia żółto- brzucha, cierniodziób modrooki, dżunglak skromny (z rodziny tymaliowatych), muchodławka rajska, monarszyk hiacyntowy (rodz. monarkowate), paskownik zielony (rodz. turkuśniki), muchołówka brunatka (rodz. muchołówki), świstunka północna i prinia rdzawa (rodz. pokrzewkowate). Prace terenowe prowadzono od lipca 2012 do czerwca 2011, pomiędzy 7.30 a 18.30. Ptaki lokalizowano podczas wędrówek wzdłuż dróg i ścieżek. Nie zapisywano danych dla ptaków żerujących w stadach mieszanych. Tylko pierwsza obserwacja danego osobnika była wykorzystywana w dalszych analizach. Dla każdego żerującego osobnika zapisywano: szacunkową wysokość nad ziemią, miejsce żerowania, sposób zdobywania pokarmu i gęstość listowia w miejsce żerowania. Wysokość żerowania szacowano (na części drzew w terenie umieszczono oznaczenia wysokości) i zapisywano w klasach (0-2 m, 2-4,..., 10-12, > 12 m). Miejscem żerowania określano miejsce/środowisko z którego pobierany był pokarm przez osobnika. Wyróżniono rodzajów 11 takich miejsc. Sposób zdobywania pokarmu klasyfikowano do jednej z pięciu kategorii: zbieranie, dalsze sięganie, zwisanie głową w dół, zawisanie w powietrzu i polowanie z zasiadki (Tab. 1). Dla każdego osobnika zapisywano gęstość listowia, w którym żerował (do 1 m od ptaka), przyporządkowując ją do jednej z pięciu klas, gdzie klasa 5 oznaczała najgęstsze listowie. Dla każdego gatunku zebrano co najmniej 30 niezależnych obserwacji. Dla wszystkich gatunków zebrano łącznie 613 obserwacji. Muchołówka brunatna oraz świstunka północna są na badanym terenie gatunkami wędrownymi, ale analizy wykazały, że ich obecność nie wpływała na ekologię żerowania pozostałych, osiadłych gatunków. Ptaki żerowały najczęściej wysoko, powyżej 10 m, tylko cierniodziób modrooki, dżunglak skromny i prinia rdzawa żerowały nisko, najczęściej do wysokości 2 m (Tab. 2). Pięć wyróżnionych technik łowieckich było wykorzystywane w różnym stopniu przez poszczególne gatunki ptaków (Tab. 3). 6 gatunków zbierało pokarm ze spodniej strony liści, muchodławka rajska i w mniejszym stopniu muchołówka brunatna łapały zdobycz w powietrzu (Tab. 4). Większość ptaków żerowała w niezbyt gęstym listowiu (klasa 3), tylko żerujące prinie rdzawe obserwowane były w miejscach najbardziej otwartych (Tab. 5). Wykorzystując analizę składowych głównych (Tab. 6, 7), analizę korespondencyjną oraz analizę skupień badane gatunki połączono w trzy grupy (gildie) (Fig. 2, 3). Głównymi cechami, które powodowały wyróżnienie tych grup były wysokość żerowania oraz sposób polowania. Do grupy gatunków polujących z zasiadki wysoko nad ziemią zaliczono: świstunkę północną, monarszyka hiacyntowego, muchodławkę rajską oraz muchołowkę brunatną. Gatunki znajdujące pokarm wysoko w listowiu to: czupurnik zielonawy, tymalia żółtobrzucha i paskownik zielony. Natomiast grupę ptaków żerujących nisko nad ziemią stanowiły cierniodziób modrooki, dżunglak skromny oraz prinia rdzawa (Fig. 2, 3). Tylko dwa gatunki — muchołówka brunatka i muchodławka rajska — miały podobny sposób żerowania i polowały na podobnej wysokości, ale różniły się gęstością listowia, wśród którego zdobywały pokarm. Pokazuje to, że także i ten parametr, do tej pory najczęściej nie brany pod uwagę powinien być uwzględniamy w opisach niszy żerowiskowej ptaków tropikalnych.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Ornithologica
• Rocznik: 2012
• Tom: 47
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.27-36,fig.,ref.

Twórcy

autor

Mansor M.S.

• School of Biological Sciences, University Sains Malaysia, 11800 Pulau Pinang, Malaysia

autor

Mohd Sah S. A.

• School of Biological Sciences, University Sains Malaysia, 11800 Pulau Pinang, Malaysia

Bibliografia

• Allen R. B. 1993. A permanent plot method for monitoring changes in indigenous forests. Manaaki Whenua-Landcare Research, Christchurch, New Zealand.
• Allen R. B., McLennan M. J. 1983. Indigenous forest survey manual: Two inventory methods. FRI Bulletin No. 48, Forest Research Institute, Rotorua, New Zealand.
• Bowes G. G., Thomas A. G., Peschken D. P., Douglas D. W., Spurr D. T. 1994. Habitats occupied by scentless chamomile (Matricaria perforata Merat) in Saskatchewan. Can. J. Plant Sci. 74: 383-386.
• Braun-Blanquet J. 1932. Plant sociology. Translated, revised and edited by G. D. Fuller and H. S. Conard. McGraw Hill Book Company, Inc., London.
• Canaday C. 1996. Loss of insectivorous birds along gradient of human impact in Amazonia. Biol. Conserv. 77: 63-77.
• Chia S., Majid Z. 2002. The conservation and preservation of Perak man from Gua Gunung Runtuh site in Lenggong, Perak, Malaysia. The International symposium on the conservation and preservation of Java Man site (Indonesia) and Peking Man site (China). 15-20 April 2002, Solo, Indonesia.
• Ford H. A., Barret G. W., Saunders D. A., Recher H. F. 2001. Why have birds in the woodlands of Southern Australia declined? Biol. Cons. 97: 71-88.
• Gokula V., Vijayan L. 2000. Foraging pattern of birds during the breeding season in thorn forest of Mudumalai wildlife sanctuary, Tamil Nadu, South India. Trop. Ecol. 41: 195-208.
• Hartung S. C., Brawn J. D. 2005. Effects of savanna restoration on the foraging ecology of insectivorous songbirds. Condor 107: 879-888.
• Holmes R. T., Robinson S. K. 1988. Spatial patterns, foraging tactics, and diets of ground-foraging birds in a northern hardwoods forest. Wilson Bull. 100: 377-394.
• Hurst J. M., Allen R. B. 2007. A permanent plot method for monitoring indigenous forests: Field protocols. Manaaki Whenua-Landcare Research, Christchurch, New Zealand.
• Johnston D. W. 1971. Niche relationships among some deciduous forest flycatchers. Auk 88: 796-804.
• Karr J. R., Freemark K. E. 1983. Habitat selection and environmental gradients: dynamics in the "stable" tropics. Ecology 64: 1481-1494.
• Kwok H. K. 2009. Foraging ecology of insectivorous birds in a mixed forest of Hong Kong. Acta Ecol. Sin. 29: 341- 346.
• Laxton E. 2005. Relationship between leaf traits, insect communities and resource availability. Ph.D. Thesis, Macquarie University, Australia.
• Loyn R. H. 2002. Patterns of ecological segregation among forest and woodland birds in south-eastern Australia. Ornithol. Sci. 1: 7-27.
• MacNally R. 1994. Habitat specific guild structure of forest birds in southeastern Australia: a regional scale perspective. J. Anim. Ecol. 63: 988-1001.
• Miles D. B. 1990. A comparison of three multivariate techniques for the analysis of avian foraging data. Stud. Avian Biol. 13: 295-308.
• Morrison M. L. 1984. Influence of sample size and sampling design on analysis of avian foraging behavior. Condor 86: 146-150.
• Niesten E. T., Rice R. E., Ratay S. M., Paratore K. (eds). 2004. Commodities and conservation: The need for greater habitat protection in the tropics. Conservation International, Washington.
• Remsen J. V., Parker T. A. 1984. Arboreal dead-leaf-searching birds of the Neotropics. Condor 86: 36-41.
• Remsen J. V., Robinson S. K. 1990. A classification scheme for foraging behaviour of birds in terrestrial habitats. Stud. Avian Biol. 13: 144-160.
• Robinson S. K., Holmes R. T. 1982. Foraging behaviour of forest birds: the relationships among search tactics, diet, and habitat structure. Ecology 63: 1918-1931.
• Robson C. 2008. A field guide to the birds of South-east Asia. New Holland, London.
• Rolando A., Robotti C. A. 1985. Foraging niches of tits and associated species in north-western Italy. Boll. Zool. 52: 281-297.
• Sekercioglu C. H., Ehrlich P. R., Daily G. C., Aygen D., Goehring D., Sandi R. F. 2002. Disappearance of insectivorous birds from tropical forest fragments. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 99: 263-267.
• Sillet T. S. 1994. Foraging ecology of epiphyte-searching insectivorous birds in Costa Rica. Condor 96: 863-877.
• Snow D. W. 1976. The web of adaptation: bird studies in the American tropics. Quadrangle, New York.
• Somasundaram S., Vijayan L. 2008. Foraging behaviour and guild structure of birds in the montane wet temperate forest of the Palni Hills, South India. Podoces 3: 79-91.
• Sridhar H., Beauchamp G., Shanker K. 2009. Why do birds participate in mixed-species foraging flocks? A large-scale synthesis. Anim. Behav. 78: 337-347.
• Styring A. R., Zakaria M. 2004. Foraging ecology of woodpeckers in lowland Malaysian rain forests. J. Trop. Ecol. 20: 487-494.
• Thiollay J.-M. 1992. Influence of selective logging on bird species diversity in a Guianan rain forest. Cons. Biol. 6: 47-63.
• Wells D. R. 2007. The birds of the Thai-Malay Peninsula. Vol. II: Passerines. Christopher Helm, London.
• Wiens J. A. 1989. Ecology of Bird Communities. Vol. I & II. Cambridge Univ. Press, Cambridge.
• Yong D. L., Qie L., Sodhi N. S., Koh L. P., Peh K. S.-H., Lee T. M., Lim H. C., Lim S. L.-H. 2011. Do insectivorous bird communities decline on land-bridge forest islands in Peninsular Malaysia? J. Trop. Ecol. 27: 1-14.