Evaluation of winter hive debris in a commercial apiary

• Autorzy: Sokol R. , Michalczyk M. , Ras-Narynska M.

Warianty tytułu

PL

Ocena osypu ziomowego w pasiekach wielkotowarowych

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

In the spring of 2009, 82 winter hive debris samples were collected from 17 bee yards in a commercial apiary. The weight of winter hive debris ranged from 57.1 g to 122.8 g, and it comprised from 610 to 1298 bees with average individual weight of 82.3-91.5 mg. Wax debris had a varied share of the total weight of hive debris. The lowest weight of wax debris was observed in colonies infested with both pathogens - Nosema apis and Varroa destructor (10.7%), and the highest - in colonies affected only by varroosis (21.2%). The number of V. destructor females observed in hive debris reached 16.6-16.9, and the number of pollen grains in the intestine observed in a microscopic field of view (400x) ranged from 8.1 (colonies infested with Nosema apis) to 11.1 (colonies infested with Nosema apis and V. destructor). Parasites were not found in 26 (31.7%) of the studied hive debris samples, V. destructor females were noted in 9 (11%) samples, N. apis spores were observed in 28 (43.1%) samples, and both parasites were detected in 19 samples (23.2%).

PL

Ocena osypu zimowego w pasiekach wielkotowarowych. Wiosną 2009 r. z 17 pasiek w wielkotowarowej pasiece pobrano 82 osypy zimowe. Masa osypu zimowego wahała się od 57,1 g do 122,8 g, a w nim znajdowało się od 610 do 1298 pszczół o średniej masie każdego owada 82,391,5 mg. Masa zgryzów wyliczona w procentach w stosunku do pełnego osypu, była zróżnicowana. Najniższą stwierdzono w rodzinach zarażonych obydwoma pasożytami - Nosema apis i Varroa destructor (10,7%), a najwyższą w dotkniętych tylko warrozą (21,2%). Liczba samic V. destructor wykryta w osypach wynosiła 16,6-19,6, a ziaren pyłku z jelita w polu widzenia mikroskopu (pow. 400x) wahała się od 8,1 - rodziny z nosemozą do 11,1 - rodziny zarażone dodatkowo V. destructor. Wśród zbadanych osypów w 26 (31,7%) nie wykryto żadnych pasożytów, w 9 (11%) występowały tylko samice V. destructor, w 28 (43,1%) spory N. apis, a w 19 (23,2%) obydwa pasożyty.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Animal Science
• Rocznik: 2009
• Tom: 46
• Opis fizyczny: p.115-119,ref.

Twórcy

autor

Sokol R.

• Parasitology and Invasive Diseases Department, University of Warmia and Mazury in Olsztyn, Oczapowskiego 13, 10-718 Olsztyn

autor

Michalczyk M.

autor

Ras-Narynska M.

Bibliografia

• KASPEREK K., BORSUK G., OLSZEWSKI K., PALEOLOG J. 2009: Analiza przyczyn strat pszczół podczas zimowli. Mat. XLVI Nauko­wej Konferencji Pszczelarskiej Puławy 10­11.03.2009 r., 78-79.
• HARTWIG A., TOPOLSKA G. 1995: Przydatność rutynowych badań pszczół z osypu zimowego. Pszczelnicze Zeszyty Naukowe 39 (1), 71-77.
• POHORECKA K., SEMKIW P. 2008: Stan zdro­wotny rodzin pszczelich na podstawie badania osypu zimowego, Pszczelarstwo 57 (12), 7-9.
• ROMANIUK K., MICHALCZYK M. 2008: Oce­na zimowania rodzin pszczelich zarażonych Varroa destructor, Pszczelarstwo 59 (8), 8 i 11.

Uwagi

Rekord w opracowaniu