EN
Tis article attempts to assess the landscape structure of the open landscape of the Ustka municipality for the design and development of sustainable landscapes, ensuring environmental safety and the quality of human life. The analysis of the area’s natural conditions has been made, i.e. abiotic components: relief, water conditions, soil, and biotic: real vegetation, the existing anthropogenic objects, their scale and location in the landscape have been recognized, as well as the basic elements of landscape environmental structures such as environmental corridors and nodes. A quality and quantity characteristics of selected elements of the landscape structure of the research area have been presented and in the final stage of the study the most important directions for changes to optimize the rural landscape of the municipality of Ustka have been shown.
PL
W artykule podjęto próbę oceny struktury krajobrazu otwartego gminy Ustka na potrzeby projektowania i kształtowania krajobrazów zrównoważonych, zapewniających bezpieczeństwo ekologiczne i odpowiednią jakość życia człowieka. Problematyka badawcza obejmowała zarówno analizę uwarunkowań przyrodniczych obszaru, tj. komponentów abiotycznych: rzeźby terenu, warunków wodnych, gleb oraz biotycznych – roślinności rzeczywistej, jak również identyfikację występujących obiektów antropogenicznych i ich rozmieszczenie w przestrzeni krajobrazowej, a także rozpoznanie podstawowych elementów struktury ekologicznej krajobrazu, takich jak korytarze i węzły ekologiczne. Etapy pracy prezentuje Ryc. 1. W końcowym etapie pracy wskazano najistotniejsze kierunki zmian służących optymalizacji krajobrazów wiejskich gminy Ustka. Analizując konfigurację przestrzenną uwarunkowań przyrodniczych, elementów struktury ekologicznej i zagospodarowania terenu na obszarze gminy Ustka, wyróżniono dwie kategorie powierzchni, co do których istnieją odmienne wytyczne odnośnie do propozycji przekształceń lub zmian w sposobie użytkowania przestrzeni krajobrazowej. Są to następujące rodzaje powierzchni: obszary niewymagające zasadniczych zmian w użytkowaniu terenu, na których priorytetem jest zachowanie istniejącej struktury funkcjonalno-przestrzennej, zgodnej z uwarunkowaniami przyrodniczymi i korzystnej z punktu widzenia zachodzących procesów ekologicznych. Wymagają one jedynie działań pielęgnacyjnych, umożliwiających utrzymanie pożądanego stanu krajobrazu. obszary wymagające korekty w strukturze użytkowania ziemi w celu jej poprawy z punktu widzenia właściwości przyrodniczych oraz funkcji ekologicznych. Propozycje działań naprawczych odnośnie do przekształceń w pokryciu terenu poszczególnych powierzchni są zróżnicowane w zależności od uwarunkowań przyrodniczych oraz znaczenia gospodarczego tych terenów. Wymagają one częściowych zmian w kierunku poprawy struktury ekologicznej krajobrazu np. wprowadzenia roślinności o funkcji przeciwerozyjnej na gruntach rolnych, wykonania zalesień zgodnych z siedliskiem, ograniczenia presji inwestycyjnej na terenach cennych przyrodniczo o niskiej odporności na antropopresję, ograniczenia ekspansji i rozproszenia zabudowy kosztem terenów biologicznie czynnych w obrębie jednostek osadniczych. Warto podkreślić, iż niektóre fragmenty analizowanych obszarów, dla których sugeruje się ich optymalizację, wymagają dodatkowych, bardziej szczegółowych badań odnośnie do ich warunków glebowych, wodnych, fitosocjologicznych czy też sozologicznych, określających stan jakościowy poszczególnych komponentów środowiska. Dlatego też celowe wydaje się podjęcie dalszych badań na wybranych powierzchniach tego obszaru w znacznie większej skali niż 1:25 000, umożliwiających bardziej wnikliwą analizę ich stanu, właściwości i znaczenia ekologicznego oraz sformułowanie wytycznych co do sposobu ich optymalnego użytkowania i zagospodarowania.