The weed species composition in a reed canary grass (Phalaris arundinacea L.) plantation for energy purposes depending on its age

• Autorzy: Sekutowski T.R. , Karamon B. , Rola J. , Rola H.

Warianty tytułu

PL

Skład gatunkowy chwastów plantacji mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea L.) przeznaczonej na cele energetyczne w zależności od jej wieku

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The present experiment, carried out in nine production fields of reed canary grass (Phalaris arundinacea) grown for energy purposes, evaluated the effect of plantation age on the occurrence and species composition of weeds. The selected plantations were divided into 3 groups that were conventionally called “young” (1–2 years old), “middle-aged” (3–5 years old), and “older” plantations (6–8 years old). Regardless of plantation age, altogether 43 species were found in the experimental fields. Moreover, 6 species were common for all the plantations and were found in them regardless of plantation age. The least species, only 18, were found on the “young” plantations, almost twice more on the “older” ones (30 species), whereas the largest spectrum of species was found in the “middle-aged” plantations (33 species). In the “young” plantations, annual weeds were the most common, with the highest constancy and coverage index found for Chenopodium album, Matricaria maritima ssp. inodora and Echinochloa crus-galli. The greatest variation in species was found in the “middle-aged” plantations. However, only 4 species achieved the highest constancy and coverage index: Matricaria maritima ssp. inodora, Cirsium arvense, Poa trivialis and Taraxacum officinale. Furthermore, perennial weeds were found to be dominant in the “older” plantations. Within this group, Poa trivialis, Taraxacum officinale, Urtica dioica, Plantago maior, and Cirsium arvense had the highest constancy and coverage index.

PL

W doświadczeniu przeprowadzonym na 9 polach produkcyjnych, oceniano wpływ wieku plantacji na występowanie oraz skład gatunkowy chwastów w łanie mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea) przeznaczonej na cele energetyczne. Badane plantacje podzielono na 3 grupy, które umownie określono jako: „młode” (1–2 letnie), „średnie” (3–5 letnie) oraz „starsze” (6–8 letnie). Na badanych plantacjach (niezależnie od ich wieku), stwierdzono występowanie łącznie 43 gatunków. Ponadto wspólnych gatunków, czyli występujących na wszystkich badanych plantacjach (niezależnie od ich wieku) wyodrębniono łącznie 6. Najmniej gatunków, bo tylko 18, odnotowano na plantacjach 1–2 letnich, blisko dwukrotnie więcej (bo aż 30) na plantacjach 6–8 letnich, a najwięcej na plantacjach 3–5 letnich – 33 taksony. Na plantacjach 1–2 letnich przeważały gatunki roczne, wśród których najwyższy stopień stałości i współczynnik pokrycia osiągnęły 3 taksony: Chenopodium album, Matricaria maritima ssp. inodora oraz Echinochloa crus-galli. Na plantacjach 3–5 letnich obserwowano największe zróżnicowanie gatunkowe. Jednak najwyższy stopień stałości i współczynnik pokrycia osiągnęły tylko 4 gatunki: Matricaria maritima ssp. inodora, Cirsium arvense, Poa trivialis oraz Taraxacum officinale. Natomiast plantacje 6–8 letnie odznaczały się głównie dominacją gatunków wieloletnich, wśród których, najwyższy stopień stałości i współczynnik pokrycia stwierdzono dla Poa trivialis, Taraxacum officinale, Urtica dioica, Plantago maior i Cirsium arvense.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Agrobotanica
• Rocznik: 2014
• Tom: 67
• Numer: 4
• Opis fizyczny: p.67-74,fig.,ref.

Twórcy

autor

Sekutowski T.R.

• Institute of Soil Science and Plant Cultivation, National Research Institute in Puławy, Department of Weed Science and Tillage Systems, Orzechowa 61, 50-540 Wroclaw, Poland

autor

Karamon B.

• Institute of Soil Science and Plant Cultivation, National Research Institute in Pulawy, Lesaffre Polska S.A, Dworcowa 36, 46-250 Wolczyn, Poland

autor

Rola J.

• Institute of Soil Science and Plant Cultivation, National Research Institute in Puławy, Department of Weed Science and Tillage Systems, Orzechowa 61, 50-540 Wroclaw, Poland

autor

Rola H.

• Institute of Soil Science and Plant Cultivation, National Research Institute in Puławy, Department of Weed Science and Tillage Systems, Orzechowa 61, 50-540 Wroclaw, Poland

Bibliografia

• Rutkowska B. Atlas roślin łąkowych i pastwiskowych. Warsaw: PWRiL; 1971.
• Nawara Z. Flora Polski. Rośliny łąkowe. Warsaw: Multico; 2006.
• Matuszkiewicz W. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warsaw: Polish Scientific Publishers PWN; 2007.
• Kamiński J. Zróżnicowanie florystyczne i walory przyrodnicze łąk 2-kośnych na zagospodarowanym torfowisku w zależności od warunków wilgotnościowych. Woda Śr Obsz Wiej. 2007; 7(2a): 209–218.
• Kryszak A, Kryszak J, Klarzyńska A. Łąki mozgowe (Phalaridetum arundinaceae) w Dolinie Baryczy. Woda Śr Obsz Wiej. 7(2a): 209–218.
• Łyszczarz R, Karpiński T. Łąkarskie uwarunkowania rozwoju gospodarstw rolnych ze zróżnicowanym udziałem łąk i pastwisk. Pam Puł. 2008; 147: 165–179.
• Kotlarz A, Stankiewicz S, Biel W. Skład botaniczny i chemiczny siana z półnaturalnej łąki oraz jego wartość pokarmowa dla koni. Acta Sci Pol Zootech. 2010; 9(4): 119–128.
• Krzyżewski J, Strzałkowska N, Bagnicka E, Jóźwik A, Horbańczuk JO. Wpływ antyoksydantów zawartych w tłuszczu pasz objętościowych na jakość mleka krów. Żywność Nauka Technol Jakość – Food Sci Technol Qual. 2012; 82(3): 35–45.
• Paulrud S, Nilsson C. Briquetting and combustion of spring-harvested reed canary-grass: effect of fuel composition. Biomass Bioenergy. 2001; 20(1): 25–35. http://dx.doi.org/10.1016/S0961-9534(00)00061-1
• Strašil Z, Váňa V, Káš M. The reed canary grass (Phalaris arundinacea L.) cultivated for energy utilization. Res Agric Eng. 2005;51(1):7–12.
• Christian DG, Yates NE, Riche AB. The effect of harvest date on the yield and mineral content of Phalaris arundinacea L. (reed canary grass) genotypes screened for their potential as energy crops in southern England. J Sci Food Agric. 2006; 86(8): 1181–1188. http://dx.doi.org/10.1002/jsfa.2437
• Larsson S. Supply curves of reed canary grass (Phalaris arundinacea L.) in Västerbotten County, northern Sweden, under different EU subsidy schemes. Biomass Bioenergy. 2006; 30(1): 28–37. http://dx.doi.org/10.1016/j.biombioe.2005.06.008
• Goliński P, Jokś W. Właściwości chemiczne i biologiczne traw a produkcja biogazu. Łąkarstwo W Polsce Grassl Sci Pol. 2007; 10: 37–47.
• Heinsoo K, Hein K, Melts I, Holm B, Ivask M. Reed canary grass yield and fuel quality in Estonian farmers’ fields. Biomass Bioenergy. 2011; 35(1): 617–625. http://dx.doi.org/10.1016/j.biombioe.2010.10.022
• Karamon B, Sekutowski TR. Plonowanie oraz skład chemiczny i wartość opałowa mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea L.) przeznaczonej na cele energetyczne. Zesz Nauk AR Wroc Rol. 2012; 100: 63–72.
• Greenhalf CE, Nowakowski DJ, Yates N, Shield I, Bridgwater AV. The influence of harvest and storage on the properties of and fast pyrolysis products from Miscanthus x giganteus. Biomass Bioenergy. 2013; 56: 247–259. http://dx.doi.org/10.1016/j.biombioe.2013.05.007
• Eriksson S. Postemergence herbicides in Swedish willow stands. Biomass. 1988; 15(1): 55–66. http://dx.doi.org/10.1016/0144-4565(88)90121-7
• Hubbard J, Whitwell T. Ornamental grass tolerance to postemergence grass herbicides. HortScience. 1991; 26(12): 1507–1509.
• Bergkvist P, Ledin S. Effects of the herbicides propaquizafop and primisulfuronmetyl on Salix plants and weeds in energy plantations. Biomass Bioenergy. 1997; 12(1): 25–33. http://dx.doi.org/10.1016/S0961-9534(96)00056-6
• Szczukowski S, Tworkowski J, Stolarski MJ. Wierzba energetyczna. Cracow: Plantpress; 2004.
• Borkowska H, Styk B. Ślazowiec pensylwański (Sida hermaphrodita Rusby). Uprawa i wykorzystanie. Lublin: Wyd. AR; 2006.
• Kotecki A, editor. Uprawa miskanta olbrzymiego. Energetyczne i pozaenergetyczne możliwości wykorzystania słomy. Wrocław: Wyd. UP; 2010.
• Sekutowski T, Dziągwa M. Weed problem on the newly established prairie cordgrass (Spartina pectinata) plantations intended for energetic purposes. J Cent Eur Agric. 2012; 13(2): 252–259. http://dx.doi.org/10.5513/JCEA01/13.2.1042
• Korniak T. Zachwaszczenie upraw wierzby w północno-wschodniej części Polski. Pam Puł. 2007; 145: 141–149.
• Wnuk Z, Ziaja M. Zbiorowiska towarzyszące uprawom roślin dla celów energetycznych w Leszczawie Dolnej gmina Bircza. Pam Puł. 2007; 145: 243–253.
• Święs F. The phytosociological structure of monocultures of shrub willows with Salix cordata “Americana” Hort., and with S. viminalis L. in the vicinity of Rudnik and Sarzyna (The Lower San River valley). Ann UMCS Biol. 2008; 63(1–2): 25–52. http://dx.doi.org/10.2478/v10067-008-0002-5
• Sekutowski T, Badowski M. Zróżnicowanie zachwaszczenia plantacji Salix viminalis (L.) w zależności od warunków glebowych siedliska. Prog Plant Prot Post Ochr Roślin. 2007; 47(4): 371–378.
• Piórek K, Krechowski J, Ciosek MT, Sikorski R. Wpływ wybranych czynników na skład florystyczny fitocenoz wykształcających się w uprawach wierzby energetycznej. Pam Puł. 2009; 150: 219–232.
• Rola J, Sekutowski T, Rola H, Badowski M. Problem chwastów na nowo zakładanych plantacjach Miscanthus giganteus. Pam Puł. 2009; 150: 233–246.
• Borkowska H, Molas R. Zachwaszczenie wybranych wieloletnich gatunków roślin energetycznych w zależności od wieku plantacji. Acta Agroph. 2010; 15(1): 13–21.
• Pawłowski B. Skład i budowa zbiorowisk roślinnych oraz metody ich badania. In: Szafer W, Zarzycki K, editors. Szata roślinna Polski. Warsaw: Polish Scientific Publishers PWN; 1977. p. 237–269. (vol 1).
• Faliński JB. Przewodnik do długoterminowych badań ekologicznych. Warsaw: Polish Scientific Publishers PWN; 2001.
• Szweykowska A, Szweykowski J, editors. Słownik botaniczny. Warsaw: Wyd PW Wiedza Powszechna; 2003.
• Sudnik-Wójcikowska B. Flora Polski. Rośliny synantropijne. Warsaw: Multico Oficyna Wydawnicza; 2011.
• Mirek Z, Piękoś-Mirkowa H, Zając A, Zając M. Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Cracow: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences; 2002.
• Jackowiak B. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Poznaniu. Pr Zakł Taks Rośl UAM. 1993; 2: 409.
• Latowski K, Chmiel J, Jackowiak B, Żukowski W. Udział antropofitów we florze segetalnej Wielkopolski. Fragm Agron. 2010; 27(3): 103–111.
• Sikorski R, Krechowski J, Piórek K. Udział antropofitów w uprawach kukurydzy (Zea mays L.) na terenie Wysoczyzny Siedleckiej. Fragm Agron. 2010; 27(2): 111–117.
• Duer I, Feledyn-Szewczyk B. Monitoring botaniczny w uprawach wieloletnich przeznaczonych na cele energetyczne. Pam Puł. 2009; 150: 105–119.
• Grzelak M, Kaczmarek Z, Gajewski P. Kształtowanie się szuwaru trzcinowego Phragmitetum australis (Gams 1927) Schmale 1939 w warunkach gleby torfowo-murszowej. J Res Appl Agric Eng. 2013; 58(3): 178–182.

Identyfikatory

DOI

10.5586/aa.2014.046