Leccinum variicolor (Basidiomycota, Boletales) in Poland

• Autorzy: Stasinska M. , Sotek Z.

Warianty tytułu

PL

Leccinum variicolor (Basidiomycota, Boletales) w Polsce

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Leccinum variicolor Watling is widespread but it is a rare species in Poland and some other countries, and is either protected or red-listed. This paper describes the morphology and ecology of L. variicolor as well as its distribution in Poland. Key words: macrofungi, threatened fungi, distribution, ecology

PL

Leccinum variicolor Watling (koźlarz różnobarwny), jest gatunkiem szeroko rozprzestrzenionym, prawdopodobnie o zasięgu cyrkumborealnym. Najczęściej zajmuje wilgotne siedliska, rośnie w różnego typu lasach oraz w miejscach otwartych i na torfowiskach. W pracy zamieszczono szczegółowy opis i ilustracje najważniejszych cech makro- i mikromorfologicznych owocników koźlarza różnobarwnego. Przedstawiono również informacje na temat taksonomii, ekologii i rozmieszczenia na świecie, oraz aktualną mapę jego rozmieszczenia w Polsce. Autorzy podkreślają, że na obszarze Polski jest to gatunek rzadki i prawdopodobnie zagrożony oraz proponują ujęcie tego taksonu na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych w Polsce.

Słowa kluczowe

EN

macrofungi; threatened fungi; distribution; ecology; Leccinum variicolor; Basidiomycota; Boletales; Poland; locality list

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Mycologica
• Rocznik: 2014
• Tom: 49
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.69-78,fig.,ref.

Twórcy

autor

Stasinska M.

• Department of Botany and Nature Conservation, University of Szczecin, Felczaka 3c, 71-412 Szczecin, Poland

autor

Sotek Z.

• Department of Botany and Nature Conservation, University of Szczecin, Felczaka 3c, 71-412 Szczecin, Poland

Bibliografia

• Chinan V. 2011. Macrofungi from „Grădiniţa“ peat bog (Eastern Carpatians, Romania). Biologie vegetală 57 (1): 35-40.
• Den Bakker H.C., Noordeloos M.E. 2005. A revision of European species of Leccinum Gray and notes on extralimital species. Persoonia 18: 511-587.
• Den Bakker H.C., Zuccarello G.C., Kuyper Th.W., Noordeloos M.E. 2004. Evolution and host specificity in the ectomycorrhizal genus Leccinum. New Phytologist 163: 201-215.
• Den Bakker H.C., Zuccarell, G.C., Kuyper Th.W., Noordeloos M.E. 2007. Phylogeographic patterns in Leccinum sect. Scabra and the status of the arctic-alpine species L. rotundifoliae. Mycological Research 3: 663-672.
• Flisińska Z. 1987 (1988). Macromycetes zbiorowisk leśnych i torfowiskowych Pojezierza Łęczyńsko Włodawskiego. Acta Mycol. 23 (1): 19-92.
• Flisińska Z. 2004. Grzyby Lubelszczyzny. I, II. Lubelskie Tow. Nauk., Merpol s.c., Lublin.
• Fu S.-Z., Wang Q.-B., Yao Y.-J. 2006. An annotated checklist of Leccinum in China. Mycotaxon 96: 47-50.
• Gierczyk B., Chachuła P., Karasiński D., Kujawa A., Kujawa K., Pachlewski T., Snowarski M., Szczepkowski A., Ślusarczyk T., Wójtowski M. 2009. Grzyby wielkoowocnikowe polskich Bieszczadów. I. Parki nar.: Rez. Przyr. 28 (3): 3-100.
• GREJ 2013. Leccinum variicolor Watling. GREJ – Rejestr gatunków grzybów chronionych i zagrożonych w Polsce. http://www.grzyby.pl/gatunki/Leccinum_variicolor.htm
• Halama M., Romański M. 2010. Grzyby makroskopijne (macromycetes). (In:) L. Krzysztofiak (ed.). Śluzowce Myxomycetes, grzyby Fungi i mszaki Bryophyta Wigierskiego Parku Narodowego. Przyroda Wigierskiego Parku Narodowego, seria naukowa. Stowarzyszenie „Człowiek i Przyroda”, Suwałki: 87-201.
• Holec J., Beran M. (eds). 2006. Červený seznam hub (makromycetů) České republiky [Red list of fungi (macromycetes) of the Czech Republic]. Příroda 24, Praha.
• Index Fungorum. CABI Bioscience, CBS & Landcare Research. http://www.indexfungorum.org/Names/Names.asp
• Kalamees K., Saar I. 2006. Mycobiota of the Naissaar Nature Park (Estonia). Folia Cryptog. Estonica. Fasc. 42: 25-41.
• Karadelew M., Rusevska K., Spasikova S. 2007. The familly Boletaceae s.l. (excluding Boletus) in the Republic of Macedonia. Turk. J. Bot. 31: 539-550.
• Kirk P.M., Cannon P.F., Minter D.W., Stalpers J.A. 2008. Ainsworth & Bisby’s Dictionary of the Fungi. 10th Edition. CABI Europe – UK. Cromwell Press, Trowbridge.
• Knudsen H., Taylor A. 2012. Leccinum Gray. (In:) H. Knudsen, J. Vesterholt (eds). Funga Nordica. Nordsvamp, Copenhagen: 223-227.
• Kondracki J. 2002. Geografia regionalna Polski. PWN, Warszawa.
• Krieglsteiner G.J. 1991. Verbreitungsatlas der Großpilze Deutschlands (West). 1. Ständerpilze. Teil A: Nichtblätterpilze. E. Ulmer GmbH & Co., Stuttgard.
• Krieglsteiner G.J. (Hrsg.) 2000. Die Großpilze Baden-Württembergs. Bd. 2. Verlag Eugene Ulmer, Stuttgart.
• Kujawa A., Gierczyk B. 2011. Rejestr gatunków grzybów chronionych i zagrożonych w Polsce. Część V. Wykaz gatunków przyjętych do rejestru w roku 2009. Przegląd Przyr. 22 (4): 16-68.
• Kujawa A., Gierczyk B. 2013. Rejestr gatunków grzybów chronionych i zagrożonych w Polsce. Część VI. Wykaz gatunków przyjętych do rejestru w roku 2010. Przegląd Przyr. 23 (4): 3-59.
• Lannoy G., Estades A. 1995. Monographie des Leccinum D’Europe. Fédération Mycologique Dauphoné-Savoie, La Roche-sur-Foron.
• Legon N.W., Henrici A., Roberts P.J., Spooner B.M., Watling R. 2009. Checklist of the British and Irish Basidiomycota, 4th update of the printed version published 2005. http://www.basidiochecklist.info/
• Łuszczyński J. 2002. Preliminary red list of Basidiomycetes in the Góry Świętokrzyskie Mts (Poland). Pol. Bot. J. 47 ( 2): 183-193.
• Łuszczyński J. 2007. Diversity of Basidiomycetes in various ecosystems of the Góry Świętokrzyskie Mts. Monogr. Bot. 97: 1-118.
• Łuszczyński J. 2008. Basidiomycetes of the Góry Świętokrzyskie Mts a checklist. Wyd. Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego Jana Kochanowskiego, Kielce.
• Matuszkiewicz W. 2001. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
• Mirek Z., Piękoś-Mirkowa H., Zając A., Zając M. (eds). 2002. Flowering Plants and Pteridophytes of Poland. A checklist. (In:) Z. Mirek (ed.). Biodiversity of Poland. 1. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków.Noordeloos (online). The genus Leccinum in western and central Europe. http://www.entoloma.nl/htlm/leccinum_eng.htlm
• Sałata B. 1988. Ogólnopolskie Sympozjum Mikologiczne „Flora, ekologia i rozmieszczenie geograficzne grzybów”. Folia Soc. Sc. Lub. 30: 3-9.
• Siller I., Vasas G. 1995. Red list of macrofungi of Hungary (revised edition). Studia Bot. Hung. 26: 7-14.
• Siller I., Vasas G. Pál-Fám F., Bratek Z., Zagyva I., Fodor L. 2005. Hungarian distribution of the legally protected macrofungi species. Studia Bot. Hung. 36: 131-163.
• Stasińska M. 2011. Macrofungi of raised and transitional bogs of Pomerania. Monogr. Bot. 101: 1-142.
• Ślusarczyk T. 2007. Grzyby wielkoowocnikowe rezerwatu torfowiskowego „Rybojady”. Przegląd Przyr. 18 (3-4): 71-90.
• Tănase C., Pob A. 2005. Red list of Romanian macrofungi species. Bioplatform – Romanian National Platform for Biodiversity. Edit. Academiei Române, Bucureşti: 101-107.
• Wojewoda W. 1999. Czerwona lista grzybów wielkoowocnikowych Górnego Śląska. Centr. Dziedz. Przyr. Górn. Śląska. Raporty i Opinie 4: 8-51.
• Wojewoda W. (ed.). 2000. Atlas of the geographical distribution of fungi in Poland. 1. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków.
• Wojewoda W. 2003. Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. (In:) Z. Mirek (ed.). Biodiversity of Poland. 7. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków.
• Wojewoda W., Ławrynowicz M. 2006. Red list of the macrofungi in Poland. (In:) Z. Mirek, K. Zarzycki, W. Wojewoda, Z. Szeląg (eds). Red list of plants and fungi in Poland. 3 rd. ed. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków: 53-70.

Identyfikatory

DOI

10.5586/am.2014.006